Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Często spotykanym błędem jest założenie, że fałdowanie osadów permu nastąpiło przed triasem, co wynika z mylenia różnych etapów orogenezy. W rzeczywistości, fałdowania hercyńskie zakończyły się przed osadzaniem permu, więc trudno, żeby permskie osady już wtedy były sfałdowane. Czasem pojawia się też przekonanie, że istotne fałdowania miały miejsce po kredzie, jednak na obszarze Polski młodsze struktury fałdowe są raczej skutkiem orogenezy alpejskiej, która rozpoczęła się właśnie po triasie, a nie po kredzie. Z kolei odpowiedź sugerująca, że fałdowanie miało miejsce przed karbonem, ignoruje fakt, że perm przecież występuje stratygraficznie po karbonie, więc nie mógł być sfałdowany przed utworzeniem się własnych osadów. Takie podejście wynika czasem z przyjmowania zbyt prostych założeń na temat „kolejności” procesów geologicznych, tymczasem w praktyce – i tak wynika z najnowszych opracowań geotektonicznych – dogłębna analiza niezgodności między warstwami oraz obserwacje terenowe wskazują, że de facto przełom triasu i jury (czyli po triasie) był momentem intensywnych ruchów tektonicznych, które ukształtowały obecne struktury permskie. Moim zdaniem warto zapamiętać, że szczegółowa analiza pozycji warstw i ich relacji jest podstawą prawidłowego rozpoznania momentu fałdowania, bo nie zawsze da się to ustalić z samej tabelki stratygraficznej – liczy się kontekst regionalny i historia ruchów tektonicznych. W praktyce takie błędy są dość powszechne i wynikają z uproszczeń – a to akurat w geologii się nie sprawdza.