Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Często można się pomylić, próbując określić wiek uskoku, zwłaszcza gdy patrzy się tylko na ogólny układ warstw, a nie analizuje szczegółowo relacji przecinania. Typowym błędem jest założenie, że skoro warstwy starsze znajdują się obok uskoku, to sam uskok powstał przed ich utworzeniem. To jednak sprzeczne z zasadą przecinania — jeżeli uskok przecina daną warstwę, musi być od niej młodszy. Takie rozumowanie, że uskok powstał przed dewonem lub nawet przed ordowikiem, wynika zwykle z patrzenia na rozmieszczenie formacji bez uwzględnienia ich przecięcia. Równie mylące bywa przekonanie, że jeżeli w pobliżu uskoku są młodsze warstwy, to uskok też jest młodszy, co nie zawsze jest prawdą — kluczowe jest JAKIE warstwy uskok przecina, a nie które są w jego sąsiedztwie. Czasami spotykam się też z myleniem pojęć — niektórzy zakładają, że uskok powstał po permie, bo warstwy permskie są obecne na mapie, ale jeśli nie są przecięte przez uskok, nie ma to znaczenia dla jego wieku. W praktyce geologicznej, błędne określenie wieku struktur prowadzi do poważnych pomyłek np. przy prognozowaniu złoża czy ocenie ryzyka tektonicznego. Warto nauczyć się czytać mapy z uwzględnieniem zasad stratygrafii i tektoniki, bo to podstawa pracy w terenie – bez tego łatwo o kosztowne błędy i nieporozumienia w branży. Z mojego doświadczenia wynika, że praktyczne stosowanie zasady przecinania, zamiast polegania na intuicji czy uproszczeniach, daje najlepsze efekty i pozwala na rzetelną analizę historii geologicznej regionu.