Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

W wielu sytuacjach można się pomylić, bo wykresy promieniste kojarzą się z różnymi dziedzinami geologii czy inżynierii środowiska. Jednak wykres Tickela ma swoje bardzo konkretne zastosowanie. Zacznijmy od pomiarów położenia warstw – tutaj najczęściej używa się przekrojów geologicznych, wykresów głębokościowych albo map izoliniowych, a nie wykresów promienistych. Takie dane wymagają prezentacji przestrzennej, a nie porównania wartości chemicznych w jednym punkcie. Jeśli chodzi o analizę składu chemicznego minerałów, branżowym standardem są wykresy ternarne lub diagramy fazowe, które lepiej pokazują stosunki molowe czy procentowe różnych pierwiastków lub związków w minerałach. Warto zauważyć, że wykres Tickela nie nadaje się do tego celu, bo zanika wtedy czytelność i precyzja interpretacji. Pomiar szczelinowatości masywu skalnego z kolei ilustruje się raczej wykresami rozkładów kierunków szczelin (różnego typu róże geologiczne), diagramami stereograficznymi czy wykresami częstotliwości. Wykres promienisty mógłby tu wprowadzić w błąd, bo nie odda przestrzennego rozkładu ani charakterystyki szczelin. Moim zdaniem dużo osób myli te narzędzia właśnie przez podobieństwo graficzne, a nie faktyczne zastosowanie. Z mojego doświadczenia wynika, że najlepszą praktyką jest zawsze sprawdzić, jakie parametry chcemy analizować i jaką informację chcemy przekazać. W geologii i hydrogeologii dobór wykresu jest kluczowy, bo od tego zależy poprawność wnioskowania i jakości prezentacji danych. Wykres Tickela pozostaje narzędziem typowo hydrogeochemicznym, stosowanym do analizy i porównania składu chemicznego wód podziemnych.