Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

Niektóre z tych pojęć faktycznie występują w wiertnictwie, ale nie odnoszą się do procentowego stosunku długości rdzenia do długości wierconego interwału. Przewiert to zazwyczaj pojęcie określające sytuację, gdy otwór wiertniczy zostaje wykonany poza założonym celem, na przykład kiedy narzędzie przebija się przez przegrodę skalną lub warstwę geologiczną. Gradient w kontekście wiertniczym najczęściej odnosi się do zmian ciśnienia lub temperatury w funkcji głębokości, na przykład gradient ciśnienia porowego czy gradient temperatury, i nie ma bezpośredniego związku z ilością odzyskanego rdzenia. Z kolei uwiert to określenie momentu rozpoczęcia procesu wiercenia, czasami także pierwszego wkroczenia w nową warstwę skał, jednak nie dotyczy on parametru ilościowego rdzenia. Bardzo często spotykam się z tym, że osoby początkujące mylą te pojęcia, ponieważ na pozór wszystkie są związane z procesem wiercenia, jednak każde z nich opisuje zupełnie inny aspekt technologii wiertniczej. Myślenie, że przewiert czy gradient mogą opisywać uzysk rdzenia, wynika chyba z potocznego użycia tych słów poza ścisłym kontekstem branżowym. W praktyce, dla oceny efektywności pobierania rdzenia, liczy się głównie uzysk – bo to właśnie on mówi nam, czy rdzeń jest kompletny, czy są straty, i pozwala na analizę jakościową materiału geologicznego. Brak precyzyjnego rozróżnienia tych pojęć może prowadzić do błędnych wniosków w sprawozdaniach i podczas oceny efektywności robót wierconych. W branży bardzo się tego pilnuje, bo od jakości rdzenia zależy cała późniejsza dokumentacja i prawidłowa interpretacja geologiczna złoża. Dlatego warto jeszcze raz przemyśleć różnice między tymi pojęciami i zapamiętać, że tylko uzysk określa procentowy stosunek długości rdzenia do długości wierconego interwału.