Kwalifikacja: GIW.06 - Wykonywanie prac geologicznych

W przypadku gołoborzy często pojawia się błąd polegający na przypisywaniu ich powstania innym procesom niż wietrzenie fizyczne, co wynika z mylnego rozumienia mechanizmów kształtujących krajobraz górski. Warto wyjaśnić, dlaczego takie odpowiedzi jak działalność rzek, trzęsienie ziemi czy wulkanizm są nieprawidłowe. Rzeki oczywiście mają ogromny wpływ na rzeźbę terenu – potrafią żłobić doliny, tworzyć koryta i transportować materiał skalny, ale nie generują one skupisk dużych, ostrych głazów w jednym miejscu na stokach, jak w przypadku gołoborzy. Trzęsienia ziemi, choć mogą prowadzić do osuwisk i rozpadania się mas skalnych, są zjawiskami punktowymi, nagłymi i typowo nie prowadzą do powstania tak rozległych i uporządkowanych pól skalnych. Wulkanizm natomiast tworzy zupełnie inne formacje, takie jak stożki wulkaniczne, pokrywy lawowe czy tufy – procesy związane z lawą czy popiołem wulkanicznym nie mają nic wspólnego z mechanicznym rozpadaniem skał pod wpływem zmian temperatury lub działania mrozu. Moim zdaniem, łatwo jest wpaść w pułapkę myślenia, że każdy rozległy obszar z dużą ilością skał powstał w wyniku spektakularnych lub gwałtownych procesów, ale w rzeczywistości to często powolne, systematyczne procesy fizycznego rozdrabniania skał prowadzą do powstania takich form jak gołoborza. To świetny przykład na to, że geologia to nie tylko wielkie kataklizmy, lecz także cierpliwa praca natury przez tysiące lat, co warto mieć na uwadze przy analizowaniu podobnych przypadków.