Kwalifikacja: GIW.03 - Eksploatacja złóż metodą odkrywkową
Kategorie: Systemy eksploatacji Maszyny i urządzenia
Do wydobywania złoża łatwego w urobieniu, które nie jest nawodnione, mogą być używane koparki
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór odpowiedzi 'jednonaczyniowe samojezdne' jako poprawnej w kontekście urabiania złoża niezawodnionego łatwo urabialnego jest uzasadniony ze względu na specyfikę tych maszyn. Koparki jednonaczyniowe samojezdne, znane również jako koparki kołowe, charakteryzują się dużą mobilnością oraz zdolnością do pracy w różnych warunkach terenowych. Ich konstrukcja umożliwia efektywne wydobycie materiałów sypkich, co jest kluczowe w przypadku złoża łatwo urabialnego. Dodatkowo, te maszyny są wyposażone w systemy sterowania, które zapewniają precyzyjne operacje, co przyspiesza proces wydobycia i minimalizuje straty materiałowe. Przykładowe zastosowania obejmują prace w kamieniołomach, gdzie wydobycie gruntów o niskiej twardości jest częste. W praktyce, standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie efektywności operacyjnej oraz bezpieczeństwa podczas pracy z maszynami, co czyni jednonaczyniowe koparki samojezdne odpowiednim wyborem w tego typu projektach.
Odpowiedzi takie jak 'ssąco-frezujące', 'wielonaczyniowe pływające' oraz 'pływające ssące' odzwierciedlają pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania odpowiednich technologii w urabianiu materiałów. Koparki ssąco-frezujące, mimo efektywności w urabianiu materiałów w środowisku wodnym, często mają ograniczone zastosowanie w kontekście złoża niezawodnionego łatwo urabialnego. Typowy proces urabiania materiałów nie wymagających intensywnego mieszania czy transportu wodnego nie wymaga skomplikowanych systemów ssących. Podobnie, koparki wielonaczyniowe pływające, choć mogą być skuteczne w dużych projektach hydrotechnicznych, są zbyt złożone oraz kosztowne do zastosowania w prostych zadaniach związanych z urabianiem niezawodnionego złoża. Wreszcie, pływające ssące koparki są przede wszystkim przeznaczone do pracy w wodzie, co czyni je mniej praktycznymi w kontekście urabiania gruntów lądowych. Główne błędy myślowe wynikają z nieuzasadnionego założenia o uniwersalności tych maszyn w każdych warunkach, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz zwiększenia kosztów operacyjnych.