Kwalifikacja: GIW.03 - Eksploatacja złóż metodą odkrywkową
Jaką średnicę "d" powinien mieć otwór strzałowy, jeżeli zabiór wynosi z = 3 m przy założeniu z = 30d?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 100 mm jest prawidłowa, ponieważ wynika z zastosowania wzoru z = 30d, gdzie z oznacza zabiór, a d średnicę otworu strzałowego. W naszym przypadku zabiór wynosi z = 3 m, co w przeliczeniu na milimetry daje 3000 mm. Aby obliczyć średnicę otworu, przekształcamy wzór: d = z / 30. Podstawiając z = 3000 mm, otrzymujemy d = 3000 mm / 30 = 100 mm. W praktyce, odpowiednia średnica otworu strzałowego jest kluczowa dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemów wentylacyjnych i hydraulicznych, a także dla innych zastosowań inżynieryjnych. W branży budowlanej i inżynieryjnej istotnym standardem jest utrzymanie odpowiednich wymiarów otworów strzałowych, co ma bezpośredni wpływ na efektywność przepływu mediów oraz bezpieczeństwo konstrukcji. Przykłady zastosowania to otwory w instalacjach wentylacyjnych, gdzie ich średnica musi być dostosowana do wymagań przepływu powietrza, a także w hydraulicznym systemie, gdzie średnica otworu wpływa na ciśnienie i wydajność systemu.
Wybór odpowiadający 300 mm jest zbyt dużą średnicą otworu strzałowego, co może prowadzić do nieprawidłowego funkcjonowania systemów, które są projektowane z uwzględnieniem określonych wymiarów. Przy zastosowaniu wzoru z = 30d, gdzie z = 3 m to 3000 mm, obliczenia powinny prowadzić do d = 3000 mm / 30 = 100 mm. Przyjęcie zbyt dużej średnicy otworu może spowodować nadmierne straty ciśnienia, co w praktyce skutkuje obniżeniem efektywności przepływu mediów. Z kolei wybór 30 mm jako średnicy otworu również nie jest prawidłowy, gdyż jest zbyt mały w kontekście obliczonego zabioru. Zbyt małe otwory mogą prowadzić do zatorów oraz ograniczeń w przepływie, co jest niepożądane w każdej aplikacji inżynieryjnej. Odpowiedź 10 mm jest zbyt mała i może nie zapewniać odpowiedniego przepływu wymaganego do funkcjonowania systemów. Wybór niewłaściwej średnicy otworu jest typowym błędem związanym z nieprawidłowym użyciem wzorów i brakiem rozumienia zależności pomiędzy parametrami technicznymi. Dobrą praktyką jest zawsze weryfikowanie obliczeń oraz porównywanie ich z normami branżowymi, które jednoznacznie określają odpowiednie wymiary dla otworów strzałowych w zależności od zastosowania.