Kwalifikacja: GIW.03 - Eksploatacja złóż metodą odkrywkową
Najmniejsze koszty udostępnienia złoża węgla brunatnego osiąga się, jeżeli
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, że najmniejsze koszty udostępnienia złoża węgla brunatnego osiąga się, gdy powierzchnia terenu eksploatacji jest pozbawiona infrastruktury, jest prawidłowa z kilku powodów. Przede wszystkim, obecność infrastruktury, takiej jak drogi, budynki czy linie energetyczne, wiąże się z dodatkowymi kosztami związanymi z ich usuwaniem lub modyfikacją, co znacząco podnosi koszty eksploatacji. W idealnych warunkach, teren eksploatacji powinien być jak najmniej zaburzony, co pozwala na bardziej efektywne i ekonomiczne prowadzenie prac górniczych. Na przykład, w przypadku złoża, które nie wymaga dodatkowych prac adaptacyjnych, koszty wydobycia mogą być znacznie niższe, a tempo eksploatacji szybsze. W praktyce oznacza to również mniejsze ryzyko wystąpienia problemów związanych z bezpieczeństwem, które mogą wyniknąć z obecności nieprzygotowanej infrastruktury. Dodatkowo, dobre praktyki w branży górniczej zalecają planowanie eksploatacji w sposób, który minimalizuje wpływ na otoczenie, co jest znacznie łatwiejsze, gdy teren nie jest obciążony istniejącymi obiektami.
Wybór odpowiedzi, która zakłada, że najmniejsze koszty udostępnienia złoża węgla brunatnego osiąga się, gdy w gruntach nadkładowych występują liczne przerosty skał litych, jest nieprawidłowy. Przerosty skał litych mogą znacząco zwiększyć koszty eksploatacji. W takiej sytuacji konieczne jest wykonanie dodatkowych prac, które mają na celu usunięcie przeszkód skalnych, co wiąże się z wysokimi kosztami związanymi z ich wydobyciem i transportem. Dodatkowo, obecność skał litych może prowadzić do zwiększonego zużycia sprzętu górniczego oraz większego ryzyka awarii, co również generuje dodatkowe koszty. Kolejna nieprawidłowa koncepcja to geologiczny wskaźnik nadkładu wynoszący 10:1. Wysoki wskaźnik nadkładu oznacza, że na każdą tonę wydobywanego węgla brunatnego przypada 10 ton skał nadkładowych do usunięcia, co jest nieopłacalne. Wreszcie, rozpoczęcie eksploatacji w miejscu silnie zaburzonym tektonicznie jest również błędnym podejściem. Tego rodzaju obszary mogą być niestabilne i nieprzewidywalne, co prowadzi do zwiększonego ryzyka osuwisk oraz trudności w prowadzeniu prac górniczych. Takie czynniki nie tylko podnoszą koszty, ale także stają się podstawą nieefektywności operacyjnej, co wyraźnie wskazuje na błędne rozumienie optymalizacji procesów wydobywczych.