Kwalifikacja: GIW.03 - Eksploatacja złóż metodą odkrywkową
Kategorie: Systemy eksploatacji Maszyny i urządzenia
Najniższe wydatki związane z udostępnieniem złoża węgla brunatnego występują, gdy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, że najmniejsze koszty udostępnienia złoża węgla brunatnego osiąga się, gdy powierzchnia terenu eksploatacji jest pozbawiona infrastruktury, jest prawidłowa z kilku powodów. Przede wszystkim, obecność infrastruktury, takiej jak drogi, budynki czy linie energetyczne, wiąże się z dodatkowymi kosztami związanymi z ich usuwaniem lub modyfikacją, co znacząco podnosi koszty eksploatacji. W idealnych warunkach, teren eksploatacji powinien być jak najmniej zaburzony, co pozwala na bardziej efektywne i ekonomiczne prowadzenie prac górniczych. Na przykład, w przypadku złoża, które nie wymaga dodatkowych prac adaptacyjnych, koszty wydobycia mogą być znacznie niższe, a tempo eksploatacji szybsze. W praktyce oznacza to również mniejsze ryzyko wystąpienia problemów związanych z bezpieczeństwem, które mogą wyniknąć z obecności nieprzygotowanej infrastruktury. Dodatkowo, dobre praktyki w branży górniczej zalecają planowanie eksploatacji w sposób, który minimalizuje wpływ na otoczenie, co jest znacznie łatwiejsze, gdy teren nie jest obciążony istniejącymi obiektami.
Wybór odpowiedzi, która zakłada, że najmniejsze koszty udostępnienia złoża węgla brunatnego osiąga się, gdy w gruntach nadkładowych występują liczne przerosty skał litych, jest nieprawidłowy. Przerosty skał litych mogą znacząco zwiększyć koszty eksploatacji. W takiej sytuacji konieczne jest wykonanie dodatkowych prac, które mają na celu usunięcie przeszkód skalnych, co wiąże się z wysokimi kosztami związanymi z ich wydobyciem i transportem. Dodatkowo, obecność skał litych może prowadzić do zwiększonego zużycia sprzętu górniczego oraz większego ryzyka awarii, co również generuje dodatkowe koszty. Kolejna nieprawidłowa koncepcja to geologiczny wskaźnik nadkładu wynoszący 10:1. Wysoki wskaźnik nadkładu oznacza, że na każdą tonę wydobywanego węgla brunatnego przypada 10 ton skał nadkładowych do usunięcia, co jest nieopłacalne. Wreszcie, rozpoczęcie eksploatacji w miejscu silnie zaburzonym tektonicznie jest również błędnym podejściem. Tego rodzaju obszary mogą być niestabilne i nieprzewidywalne, co prowadzi do zwiększonego ryzyka osuwisk oraz trudności w prowadzeniu prac górniczych. Takie czynniki nie tylko podnoszą koszty, ale także stają się podstawą nieefektywności operacyjnej, co wyraźnie wskazuje na błędne rozumienie optymalizacji procesów wydobywczych.