Kwalifikacja: GIW.03 - Eksploatacja złóż metodą odkrywkową
Za wynik negatywny kontroli stanu technicznego podzespołów kotwiczących, zaczepów taśmowych indywidualnego sprzętu chroniącego przed upadkiem, należy uznać
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca powierzchniowych przetarć (zmechaceń) taśmy jest poprawna, ponieważ tego rodzaju uszkodzenia mogą poważnie wpłynąć na funkcjonalność sprzętu chroniącego przed upadkiem. W kontekście standardów branżowych, takich jak EN 361 dotyczący uprzęży zabezpieczających, wszelkie uszkodzenia materiału, w tym przetarcia, są klasyfikowane jako niewłaściwy stan techniczny. Powierzchniowe przetarcia prowadzą do osłabienia wytrzymałości taśmy, co może zagrażać bezpieczeństwu użytkownika. Przykładem może być sytuacja, w której taśma, przy długotrwałym użytkowaniu w trudnych warunkach, może ulec uszkodzeniu, co może spowodować jej pęknięcie podczas pracy. Regularne przeglądy sprzętu powinny obejmować dokładną inspekcję pod kątem takich uszkodzeń, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo. Zastosowanie dobrych praktyk, takich jak dokumentowanie stanu technicznego i stosowanie się do wytycznych producenta, jest kluczowe dla utrzymania sprzętu w odpowiednim stanie.
Wybór odpowiedzi związanej z oznakowaniem zaczepów taśmowych markerem permanentnym jest błędny, ponieważ takie działanie nie wpływa na stan techniczny samego sprzętu. Oznakowanie może być istotne dla identyfikacji sprzętu, ale nie wpływa na jego funkcjonalność ani bezpieczeństwo. Z kolei nieprzyjemna woń zaczepów taśmowych, choć może sugerować ich degradację, nie jest miarodajnym wskaźnikiem stanu technicznego. Zapach może wynikać z czynników zewnętrznych, takich jak eksploatacja w trudnych warunkach, ale nie jest to bezpośredni wskaźnik uszkodzenia mechanicznego. Lekko zabrudzenie taśmy włókienniczej również nie powinno być klasyfikowane jako negatywny wynik kontroli, ponieważ niewielkie zabrudzenia mogą być usunięte i nie wpływają na strukturalną integralność taśmy. W kontekście norm bezpieczeństwa, kluczowe jest, aby każdy element sprzętu był dokładnie sprawdzany pod kątem rzeczywistych uszkodzeń, a nie tylko objawów użytkowania. Takie podejście pozwala uniknąć nieporozumień i zapewnia, że tylko rzeczywiste uszkodzenia są zgłaszane jako nieprawidłowości. Każde z tych podejść może prowadzić do błędnych wniosków co do stanu technicznego sprzętu, dlatego tak ważne jest, aby inspekcje były przeprowadzane zgodnie z ustalonymi standardami i procedurami, koncentrując się na realnych uszkodzeniach, które mogą zagrażać bezpieczeństwu użytkownika.