Kwalifikacja: GIW.07 - Organizacja i prowadzenie eksploatacji złóż metodą odkrywkową
Kategorie: Bezpieczeństwo i BHP Odwadnianie i zagrożenia naturalne
Kiedy należy natychmiast przerwać eksploatację złoża w rejonie zagrożonym osuwiskiem?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
<strong>Przerwanie eksploatacji w rejonie zagrożonym osuwiskiem ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa pracowników i ochrony maszyn. Jeśli pojawiają się widoczne spękania czy deformacje terenu, świadczy to o tym, że struktura gruntu została naruszona i może dojść do przemieszczenia mas ziemnych, czyli właśnie osuwiska. To typowy objaw występujący przed katastrofą. W praktyce, każdy operator lub dozór powinien zwracać uwagę na takie sygnały i natychmiast podjąć decyzję o zatrzymaniu prac w tym miejscu – nawet jeśli oznacza to opóźnienia czy straty produkcyjne. Takie sytuacje są jednoznacznie opisane w przepisach BHP i instrukcjach zakładowych, gdzie reagowanie na pierwsze symptomy niestabilności podłoża jest obowiązkowe. Moim zdaniem, zignorowanie takich sygnałów to największy błąd, bo skutki mogą być tragiczne – od zniszczenia sprzętu po zagrożenie życia ludzi. Dobra praktyka to regularne monitorowanie stanu zboczy i szybka ewakuacja w razie pojawienia się niepokojących zmian. Czasem wystarczy nawet drobne pęknięcie, żeby przewidzieć większy problem. Dodatkowo, coraz częściej stosuje się systemy monitoringu geotechnicznego, które wspierają decyzje o wstrzymaniu robót. Z mojej obserwacji wynika, że najlepsze zakłady zawsze wyprzedzają zagrożenie, a nie reagują dopiero po fakcie.</strong>
<strong>Niepoprawne podejścia do decyzji o przerwaniu eksploatacji w rejonach zagrożonych osuwiskiem często wynikają z niezrozumienia istoty zagrożenia geotechnicznego. Sam przegląd sprzętu przez konserwatora, choć ważny z punktu widzenia utrzymania maszyn w dobrym stanie technicznym, nie ma bezpośredniego związku ze stabilnością gruntu i nie powinien być podstawą do wstrzymania lub kontynuacji wydobycia w kontekście zagrożenia osuwiskowego. To typowy błąd myślowy – skupianie się na sprzęcie zamiast na otoczeniu pracy. Z kolei spadek zawartości wilgoci w gruncie poniżej normy to sytuacja, która może wpływać na pylenie czy jakość urobku, ale raczej nie jest sygnałem ostrzegawczym przed osuwiskiem – wręcz przeciwnie, zwiększona wilgotność często pogarsza stabilność zboczy, co prowadzi do zagrożenia. Zmiana kierunku wiatru natomiast jest zjawiskiem meteorologicznym, które nie ma zasadniczego wpływu na ruchy masowe ziemi, choć czasem może wpływać na inne aspekty pracy odkrywki, jak np. bezpieczeństwo transportu czy zapylenie, ale nie jest przesłanką do nagłego przerwania robót z powodu ryzyka osuwiska. W praktyce takie odpowiedzi pojawiają się, gdy myli się czynniki operacyjne z przesłankami geotechnicznymi. Wydaje mi się, że w branży czasem brakuje świadomości, jak bardzo teren potrafi się zmienić bez ostrzeżenia i jak ważne jest skupienie się na właściwych objawach, jak właśnie deformacje gruntu. Dlatego regularne szkolenia z rozpoznawania symptomów zagrożeń naturalnych są tak istotne.</strong>