Kwalifikacja: GIW.02 - Eksploatacja podziemna złóż

Wybór odpowiedzi, która sugeruje wykonanie jednej, dziesięciu lub dwudziestu zassań, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasady działania wykrywaczy gazów oraz ich kalibracji. W przypadku wykonania jednego zassania, próba może być zbyt mała, aby zapewnić dokładność pomiaru. Taka praktyka zwiększa ryzyko błędnych odczytów, które mogą nie odzwierciedlać rzeczywistego stężenia tlenku azotu w zmieniających się warunkach atmosferycznych. Z kolei uzasadnienie wyboru dziesięciu lub dwudziestu zassań, choć może wydawać się rozsądne, jest często nieefektywne, gdyż takie podejście może prowadzić do zbędnego zwiększenia czasu pomiaru oraz wydłużenia procesu, co w praktyce nie przynosi zauważalnych korzyści w porównaniu do pięciu zassań. W kontekście efektywności operacyjnej i optymalizacji procedur pomiarowych, nadmiar prób można uznać za niepraktyczny, zwłaszcza w sytuacjach, gdzie czas reakcji jest kluczowy. Stosowanie zbyt wielu prób w podejściu do pomiarów może także prowadzić do niepotrzebnego obciążenia sprzętu, co z perspektywy serwisowej może skutkować szybszym zużyciem się elementów detekcyjnych. Dlatego zrozumienie optymalnej liczby zassań jest kluczowe w kontekście skuteczności pomiarów, co potwierdzają także różne wytyczne branżowe, które zalecają balans pomiędzy dokładnością a efektywnością procesu pomiarowego.