Odpowiedź "Do I kategorii" jest poprawna, ponieważ zgodnie z aktualnymi standardami dotyczącymi klasyfikacji zagrożeń metanowych, pokład węgla, w którym objętościowa ilość metanu pochodzenia naturalnego zawarta w jednostce wagowej w głębi calizny węglowej wynosi od 0,1 do 2,5 m³/Mg, kwalifikuje się do I kategorii. Kategoria ta oznacza, że w danym pokładzie występuje istotne ryzyko wystąpienia emisji metanu, co może prowadzić do zagrożeń zarówno dla bezpieczeństwa pracy, jak i dla środowiska. W praktyce, klasyfikacja do I kategorii wiąże się z koniecznością wdrożenia odpowiednich środków kontrolnych, takich jak monitorowanie stężenia metanu, stosowanie systemów wentylacyjnych oraz regularne audyty bezpieczeństwa. Dobre praktyki w branży górniczej uwzględniają również szkolenia dla pracowników w zakresie rozpoznawania zagrożeń związanych z metanem oraz procedury postępowania w przypadku wykrycia niebezpiecznych stężeniach. Zrozumienie klasyfikacji zagrożeń metanowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem i ochrony zdrowia pracowników.
Wybór odpowiedzi sugerujących inne kategorie zagrożenia metanowego jest wynikiem niepełnego zrozumienia zasad klasyfikacji. Kategoria II dotyczy pokładów węglowych, w których objętościowa ilość metanu mieści się w przedziale 2,6 do 5,0 m³/Mg, co oznacza, że ryzyko emisji metanu jest wyższe, a zatem warunki eksploatacji wymagają jeszcze bardziej rygorystycznych środków bezpieczeństwa. Kategoria III odnosi się do pokładów z ilościami metanu w granicach 5,1 do 10,0 m³/Mg, co oznacza, że ich eksploatacja jest znacznie bardziej ryzykowna i wymaga zaawansowanych technologii detekcji oraz ochrony. Kategoria IV definiuje najwyższe ryzyko, gdzie stężenie metanu przekracza 10 m³/Mg, co czyni takie pokłady praktycznie nieeksploatowalnymi bez specjalistycznych technologii i procedur. Typowym błędem myślowym jest mylenie jednostek miary lub oszacowanie ryzyka na podstawie nieaktualnych danych. Ważne jest, aby przy ocenie zagrożeń metanowych bazować na precyzyjnych informacjach oraz obowiązujących normach, aby nie tylko chronić zdrowie pracowników, ale także zapewnić bezpieczeństwo operacji górniczych oraz minimalizować wpływ na środowisko. Zrozumienie tych kategorii jest niezbędne dla skutecznego zarządzania ryzykiem w górnictwie węglowym.