Kwalifikacja: GIW.02 - Eksploatacja podziemna złóż

Wybór obudowy FAZOS - 25/53 - POz, GLINIK - 066/16 - POzS oraz TAGOR - 15/32 - Pp może wydawać się atrakcyjny na pierwszy rzut oka, jednak każda z tych opcji nie odpowiada specyficznym wymaganiom związanym z zabezpieczeniem ściany strugowej o grubości pokładu 1,8 m w kontekście zawału całkowitego stropu. Obudowa FAZOS - 25/53 - POz nie jest odpowiednia, ponieważ nie oferuje wystarczającej nośności oraz stabilności, co w przypadku dużych obciążeń mogłoby prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Z kolei GLINIK - 066/16 - POzS, mimo że jest uznawany za solidną obudowę, nie spełnia wymagań dla tego konkretnego przypadku, w szczególności dotyczących grubości pokładu. W przypadku TAGOR - 15/32 - Pp, jego konstrukcja może być zbyt lekka, aby zapewnić odpowiednie wsparcie w sytuacji zawału całkowitego, co stanowi poważne ryzyko. Kluczowym błędem w podejściu do wyboru obudowy jest niewłaściwe rozumienie parametryzacji obudów oraz ich właściwości mechanicznych, co prowadzi do fałszywych wniosków. W górnictwie niezwykle istotne jest, aby obudowy były dostosowane do specyficznych warunków eksploatacji, w tym do grubości pokładu oraz potencjalnych zagrożeń. Właściwy dobór obudowy powinien być oparty na dokładnej analizie wymagań technicznych oraz norm branżowych, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i efektywność.