Głębienie szybu w skałach zwięzłych, suchych lub z dopływem wody dochodzącym do 0,5 m3/min należy wykonywać metodą
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Głębienie szybu w skałach zwięzłych, suchych lub z dopływem wody wynoszącym do 0,5 m<sup>3</sup>/min powinno być realizowane metodą zwykłą, ponieważ ta technika jest najskuteczniejsza w takich warunkach geologicznych. Metoda zwykła polega na wykorzystywaniu klasycznych narzędzi i maszyn wiertniczych, takich jak wiertnice rdzeniowe lub wiertnice spiralne. W przypadku skał zwięzłych, które nie wymagają specjalnych zabezpieczeń, ta technika pozwala na szybkie i efektywne uzyskiwanie odpowiednich głębokości. W praktyce, w przypadku niewielkiego dopływu wody, nie ma potrzeby stosowania bardziej skomplikowanych metod, które wiązałyby się z dodatkowymi kosztami i czasem. Przykładowo, w projektach budowlanych, takich jak fundamenty dużych budynków, stosuje się metodę zwykłą ze względu na jej efektywność oraz stosunkowo niskie koszty operacyjne. Zgodnie z normami branżowymi, metoda ta jest zalecana wszędzie tam, gdzie warunki gruntowe pozwalają na stosowanie konwencjonalnych technik wiertniczych, co czyni ją pierwszym wyborem dla inżynierów geotechnicznych.
Wybór metod górniczych do głębienia szybów jest kluczowy i powinien zależeć od wielu czynników, w tym od właściwości geologicznych oraz hydrologicznych. Metoda kesonowa, choć skuteczna w warunkach podwodnych lub w sytuacjach wymagających izolacji od wód gruntowych, nie jest odpowiednia w przypadku głębienia w skałach zwięzłych z niewielkim dopływem wody. Wykorzystanie kesonów jest bowiem związane z dużymi kosztami oraz złożoną logistyką, co czyni tę metodę nieopłacalną w opisanych warunkach. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest obniżanie poziomu wód gruntowych, które może być zastosowane w przypadku intensywnego dopływu wody, ale w sytuacji niskiego przepływu, jak 0,5 m<sup>3</sup>/min, nie jest konieczne ani praktyczne. Tego typu techniki generują dodatkowe wydatki i mogą wpłynąć na stabilność otoczenia. Metoda zamrażania skał, choć innowacyjna, jest stosunkowo kosztowna i skomplikowana, co czyni ją nieodpowiednią dla prostych operacji w warunkach, gdzie tradycyjne wiertnictwo przynosi najlepsze rezultaty. Często błędne wnioski wynikają z niepełnego zrozumienia kontekstu geologicznego i hydrologicznego, co prowadzi do wyboru nieoptymalnych metod. Efektywne głębienie szybów wymaga znajomości nie tylko właściwości gruntów, ale także analizowania opłacalności i wykonalności każdej z proponowanych metod.