Odpowiedź 6 m jest prawidłowa, gdyż zgodnie z zasadami wentylacji w polach metanowych oraz normami dotyczącymi bezpieczeństwa w górnictwie, odległość lutniociągu od czoła przodka przy wentylacji ssącej nie powinna przekraczać 6 metrów. Przykładowo, w praktyce, utrzymanie tej odległości minimalizuje ryzyko gromadzenia się metanu w rejonie czoła przodka, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pracowników. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie stężenia gazów w tym obszarze, aby na bieżąco reagować na zmieniające się warunki. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi Ministerstwa Klimatu i Środowiska oraz innymi regulacjami prawnymi, które nakładają obowiązek prowadzenia wentylacji w sposób skuteczny i bezpieczny. Zastosowanie odpowiednich metod wentylacyjnych, takich jak wentylacja ssąca, pozwala na efektywne usuwanie niebezpiecznych gazów, co podnosi ogólny poziom bezpieczeństwa w zakładach górniczych.
Wybór innej odległości niż 6 m, na przykład 3, 8 czy 10 m, wskazuje na niepełne zrozumienie zasad wentylacji w polach metanowych. Odległość lutniociągu od czoła przodka ma kluczowe znaczenie dla efektywności wentylacji oraz bezpieczeństwa. Zbyt mała odległość, jak 3 m, może prowadzić do niewłaściwego rozkładu przepływu powietrza, co z kolei zwiększa ryzyko gromadzenia się metanu w obszarze czoła przodka. Z kolei 8 m czy 10 m mogą powodować, że wentylacja staje się mniej skuteczna, a niebezpieczne gazy mogą nie być efektywnie usuwane. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, istnieje określona odległość, która pozwala na optymalne funkcjonowanie systemu wentylacji. W przypadku wentylacji ssącej, odległość 6 m zapewnia, że system jest w stanie efektywnie odprowadzać metan i inne gazy szkodliwe, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia i życia górników. Ignorowanie tych zasad prowadzi do zwiększonego ryzyka wypadków oraz naruszenia norm bezpieczeństwa, co może mieć poważne konsekwencje zarówno dla pracowników, jak i dla samego zakładu górniczego.