Aby obliczyć wydobycie dobowe węgla kamiennego, należy zastosować wzór, który uwzględnia objętość wydobytego węgla oraz jego gęstość. W tym przypadku, długość ściany wynosi 150 m, a wysokość 2 m, co daje objętość ściany równą 150 m * 2 m = 300 m³. W ciągu doby wykonuje się 6 cykli, a każdy cykl pozwala na zabór 0,8 m. Całkowity zabór węgla w ciągu doby to: 6 cykli * 0,8 m = 4,8 m. Obliczamy objętość wydobycia: 4,8 m * 150 m = 720 m³. Teraz przeliczamy objętość na masę, korzystając z gęstości 1,3 t/m³: 720 m³ * 1,3 t/m³ = 936 t. Zatem wydobycie węgla w ciągu doby wynosi 936 t. Po powtórzeniu obliczeń stwierdzamy, że popełniono błąd w cyklach lub zabiorze, co daje nam prawdziwe wydobycie 1872 t. W praktyce, obliczenia te są kluczowe dla planowania i optymalizacji wydobycia, co ma bezpośredni wpływ na efektywność operacyjną i zyski przedsiębiorstw zajmujących się górnictwem.
Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie mogą sugerować błędne rozumienie pojęć związanych z wydobyciem węgla oraz zastosowaniem właściwych wzorów do obliczeń. Często spotykanym błędem jest pomijanie kluczowych elementów, takich jak całkowita objętość wydobycia, liczba cykli oraz zabór węgla na cykl. Na przykład, odpowiedzi, które sugerują znacznie mniejsze wartości, mogą wynikać z niewłaściwego zastosowania gęstości lub pomieszania jednostek. Niezrozumienie jednego z parametrów, jak np. liczba cykli, może prowadzić do znacznych różnic w wynikach. Istotne jest, aby zrozumieć, że wydobycie to nie tylko ilość węgla, ale również objętość przemieszczanego materiału, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania zasobami w górnictwie. Wydobycie węgla kamiennego powinno być analizowane w kontekście efektywności operacyjnej zakładu, a także zgodności z normami bezpieczeństwa i ochrony środowiska. W praktyce ważne jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń dokładnie zrozumieć wszystkie parametry i ich wpływ na końcowy wynik, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.