Stężenie metanu w powietrzu wynoszące 5% uznawane jest za krytyczny poziom, przy którym należy niezwłocznie wstrzymać prace w wyrobisku górniczym. W praktyce, metan jest gazem palnym, który w połączeniu z powietrzem może prowadzić do poważnych zagrożeń, takich jak wybuchy czy pożary. W związku z tym, normy branżowe, w tym przepisy dotyczące bezpieczeństwa górniczego, wskazują na 5% jako maksymalne bezpieczne stężenie metanu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest procedura wentylacji w kopalniach, gdzie regularne pomiary stężenia metanu są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pracowników. W przypadku wykrycia stężenia wynoszącego 5% lub więcej, wstrzymuje się wszelkie prace, a zespół bezpieczeństwa podejmuje działania w celu zabezpieczenia terenu oraz wentylacji w celu obniżenia poziomu metanu. Tego rodzaju procedury są zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Pracy oraz krajowymi regulacjami, co podkreśla ich znaczenie dla minimalizacji ryzyka w środowisku górniczym.
Wybór stężenia metanu wynoszącego 3%, 4% lub 2% jako poziomu, przy którym wstrzymanie robót w wyrobisku jest uzasadnione, jest niewłaściwy z kilku powodów. Przede wszystkim, takie wartości nie są zgodne z przyjętymi standardami bezpieczeństwa w przemyśle górniczym. Metan staje się niebezpieczny w momencie, gdy jego stężenie w powietrzu osiąga 5%, co oznacza, że niższe wartości mogą prowadzić do zlekceważenia realnych zagrożeń. W przypadku stężenia metanu na poziomie 3% lub 4%, nadal istnieje ryzyko, że w wyniku dalszego wydobycia lub zmian warunków atmosferycznych stężenie to wzrośnie do krytycznego poziomu. Ponadto, konieczność wstrzymania robót przy niższych stężeniach może prowadzić do niepotrzebnych przestojów w pracy, co wpływa na efektywność operacyjną. Problemem jest także to, że osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo mogą błędnie ocenić sytuację, ignorując niebezpieczeństwa związane z metanem, co może prowadzić do tragicznych wypadków. Dlatego ważne jest, aby podejście do bezpieczeństwa oparte było na solidnych zasadach i regulacjach, które przewidują konkretne działania przy jasno określonych poziomach stężenia metanu w powietrzu.