Kwalifikacja: GIW.09 - Organizacja i prowadzenie eksploatacji podziemnej złóż

Montaż czujników CO2 na ociosach na wysokości powyżej 2 m może wydawać się logiczny, jednak w praktyce jest to podejście nieefektywne. Gazy, w tym dwutlenek węgla, mają tendencję do gromadzenia się w dolnych warstwach powietrza, a ich stężenie może być znacznie wyższe tuż nad powierzchnią spągu. Ustawienie czujników na wysokości powyżej 2 m może skutkować opóźnieniem w wykrywaniu niebezpiecznych stężeń, co naraża pracowników na działanie toksycznych gazów w sposób niezauważony. W przypadku montażu nad obudową ŁP, również występuje ryzyko, że czujnik nie będzie w stanie zarejestrować obszarów o najniższym stężeniu powietrza, co może prowadzić do nieprawidłowych odczytów. Dodatkowo, montaż pod stropem, mocując czujnik do kotwy, również nie jest zalecany, ponieważ warunki wentylacyjne w górnych partiach wyrobiska mogą być znacznie różne od tych na poziomie spągu, co zwiększa ryzyko błędnych odczytów. W związku z tym, błędne lokalizacje montażu czujników mogą prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, co jest szczególnie groźne w kontekście sytuacji awaryjnych. Kluczowe jest, aby czujniki były umieszczone w miejscach, gdzie będą w stanie dokładnie monitorować rzeczywiste warunki panujące w wyrobisku.