W wyrobiskach przewietrzanych za pomocą lutniociągów ssących, czujnik metanomierza wyłączająco-rejestrującego powinien być zabudowany między wlotem do lutni ssącej, a czołem przodka w odległości nie większej niż
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Czujnik metanomierza wyłączająco-rejestrującego powinien być zabudowany w odległości 6 m od czoła przodka w wyrobiskach przewietrzanych za pomocą lutniociągów ssących, ponieważ ta odległość zapewnia optymalne warunki do monitorowania stężenia metanu. Ustawienie czujnika w tym miejscu pozwala na odpowiednie reagowanie na ewentualne zagrożenia związane z wybuchem metanu, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa pracy w kopalniach. Standardy branżowe, w tym normy dotyczące ochrony zdrowia i życia pracowników, wskazują na konieczność umiejscowienia czujników w bliskiej odległości od obszarów, gdzie może występować jego emisja. Dzięki temu, czujnik jest w stanie szybko i skutecznie wykryć wzrost stężenia gazu, co umożliwia natychmiastowe podjęcie działań prewencyjnych. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której czujnik zasygnalizuje niebezpieczny poziom metanu, co pozwala na ewakuację pracowników oraz uruchomienie procedur wentylacyjnych, a także przyczynia się do minimalizacji ryzyka wybuchu. W związku z tym, przestrzeganie tej zasady jest fundamentalne dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.
Wybór odległości innej niż 6 m od czoła przodka w przypadku czujnika metanomierza wyłączająco-rejestrującego może prowadzić do istotnych zagrożeń dla bezpieczeństwa pracy w wyrobiskach. Odległości takie jak 10 m, 8 m czy 12 m mogą wydawać się niewielkie, jednak w kontekście dynamiki rozprzestrzeniania się gazów i ich stężenia, są one zbyt duże, co opóźnia reakcję na potencjalne zagrożenie. Metan jest gazem, który może gromadzić się w wyrobiskach i jego stężenie może szybko przekroczyć dopuszczalne normy. Umiejscowienie czujnika w zbyt dużej odległości od czoła przodka zwiększa ryzyko, że nie wykryje on w porę niebezpiecznego stężenia gazu, co może prowadzić do tragicznych w skutkach zdarzeń, takich jak wybuchy. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk branżowych, należy uwzględnić zasady związane z prewencją ryzyka, które jasno wskazują, że czujniki powinny być umieszczane w miejscach, gdzie mogą najwcześniej zareagować na zagrożenie. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że większa odległość od czoła przodka zapewnia lepsze wyniki, podczas gdy w rzeczywistości może to prowadzić do opóźnień w detekcji i niewłaściwej oceny sytuacji. Należy pamiętać, że precyzyjne umiejscowienie czujników jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem w warunkach pracy w kopalniach.