Broszura to specyficzna forma wydawnictwa drukowanego, która – zgodnie ze standardami branżowymi i definicjami stosowanymi w poligrafii oraz bibliotekoznawstwie – jest nieperiodyczna i zwykle posiada od 4 do 48 stron. Kluczowe jest tu rozróżnienie między broszurą a innymi publikacjami, jak czasopisma czy książki. Broszur nie wydaje się regularnie, co oznacza, że nie są one periodykami. Broszury idealnie sprawdzają się, gdy chcemy przedstawić reklamę produktu, instrukcję, ofertę handlową czy informator edukacyjny – są na tyle obszerne, by zawrzeć sensowną treść, ale nie za duże, by były niewygodne w użytkowaniu. W praktyce, np. przy projektowaniu materiałów dla firm lub organizacji, zawsze warto pamiętać, że powyżej 48 stron dokument klasyfikuje się już najczęściej jako książkę według norm takich jak PN-ISO 9707:1994. Moim zdaniem, przy pracy w drukarni czy biurze graficznym, trzeba jasno odróżniać broszurę od periodyków, bo ma to duże znaczenie przy wycenie, projektowaniu oprawy, doborze papieru i w ogóle planowaniu nakładu. Często spotyka się też praktyczne broszury firmowe czy informatory samorządowe – tutaj nieperiodyczność i ograniczenie do 48 stron są właśnie kluczowe dla nazewnictwa i procesu technologicznego.
Pojęcie broszury do druku jest dość konkretne i mocno osadzone w terminologii poligraficznej i wydawniczej. W praktyce często zdarza się mylić broszurę z innymi typami druków, zwłaszcza z periodykami i książkami. W odpowiedziach pojawia się określenie „periodyczny” oraz znacznie większa liczba stron – to typowy błąd wynikający z braku rozróżnienia między formami wydawnictw. Broszura z definicji jest nieperiodyczna, czyli nie ukazuje się regularnie czy cyklicznie – to wydawnictwo o charakterze jednorazowym, skierowane do konkretnego celu, jak reklama, informacja lub instrukcja. Określenia typu „periodyczny do 32 stronic” czy „periodyczny powyżej 64 stronic” odnoszą się raczej do czasopism, gazet lub magazynów – one mają numerację ciągłą i ukazują się regularnie, co zupełnie nie pasuje do broszury. Z kolei „nieperiodyczny do 160 stronic” sugeruje zbyt dużą objętość jak na broszurę – powyżej 48 stron zgodnie z normą PN-ISO 9707:1994 oraz praktyką branżową publikacja taka klasyfikowana jest już jako książka, nawet jeśli nie ukazuje się cyklicznie. Wiele osób przyjmuje błędnie, że każda cienka książeczka to broszura, ale w branży liczy się zarówno liczba stron, jak i brak periodyczności. To rozróżnienie ma znaczenie przy projektowaniu, oprawie, a nawet przy rozliczeniach z drukarnią. Warto zapamiętać, że broszura nie może być periodyczna i nie powinna przekraczać 48 stron – powyżej tej liczby mówimy już o książkach. Takie niedoprecyzowanie w terminologii potrafi potem wprowadzić sporo zamieszania, np. przy zamówieniach poligraficznych czy pracy z biblioteką cyfrową.