Grafika wektorowa to coś, z czym na pewno spotkasz się, jeśli planujesz zajmować się projektowaniem graficznym, DTP albo tworzeniem ilustracji komputerowych. Cała idea polega na tym, że każdy element obrazu – linia, krzywa, kształt czy nawet tekst – jest opisany za pomocą matematycznych wzorów i współrzędnych, a nie przez „kolorowe kropki” jak w grafice rastrowej. Dzięki temu takie grafiki można skalować praktycznie bez końca, nie tracąc przy tym jakości (nie pojawiają się piksele ani zniekształcenia). To dlatego logotypy, ikony czy mapy zazwyczaj robi się właśnie w wektorach (najczęściej w formacie SVG, AI albo EPS). Dobrą praktyką w branży jest używanie narzędzi takich jak Adobe Illustrator czy darmowy Inkscape do tego typu projektów. Moim zdaniem super sprawą jest to, że w grafice wektorowej można łatwo zmieniać kolory, grubości linii czy proporcje bez ryzyka, że coś się zepsuje. Dla porównania – grafika rastrowa (np. zdjęcia w JPG lub PNG) opiera się na pikselach i bardzo szybko traci jakość przy powiększaniu. Warto pamiętać, że grafika wektorowa świetnie się nadaje do druku wielkoformatowego, bo niezależnie od rozmiaru wszystko zawsze wygląda ostro. To chyba jeden z tych tematów, które wydają się trudne, dopóki nie zobaczysz, jak elastyczne i praktyczne jest to podejście.
Często spotykam się z myleniem pojęć grafiki rastrowej i wektorowej – to bardzo częsty błąd, szczególnie na początku nauki. Wiele osób sądzi, że każdy obraz na komputerze to po prostu zbiór kolorowych pikseli, ale w przypadku grafiki wektorowej to zupełnie nietrafione podejście. Grafika wektorowa nie korzysta z pikseli, tylko z matematycznych opisów – linie, krzywe, kształty są wyznaczane za pomocą równań i współrzędnych. Dzięki temu można je skalować bez utraty jakości, co w praktyce jest nieosiągalne dla obrazów rastrowych, gdzie każdy element jest właśnie pikselem. Kolejne nieporozumienie dotyczy sekwencji obrazów tworzących ruch – to definicja animacji, a nie grafiki wektorowej. Oczywiście, animacje można realizować przy użyciu grafiki wektorowej, ale samo pojęcie grafiki wektorowej nie oznacza animacji. Z kolei odnoszenie się do obiektów budowanych z wielokątów, trójkątów i czworokątów, to klasyczny opis tzw. modelowania 3D w grafice komputerowej, a nie grafiki wektorowej 2D. Wektorowa grafika 2D skupia się na płaskich kształtach, opisanych matematycznie, a nie na przestrzennych bryłach. Moim zdaniem najważniejszy błąd myślowy to traktowanie grafiki wyłącznie w kategoriach tego, co widzimy na ekranie – a przecież kluczowe jest to, jak komputer 'rozumie' i przechowuje te informacje. Jeśli rozumiesz, że grafika wektorowa to zestaw formuł, a nie obraz z pikseli czy siatka 3D, łatwiej będzie Ci odróżnić różne typy obrazów i prawidłowo dobrać technologię do danego zastosowania. W praktyce, profesjonaliści zawsze wybierają grafikę wektorową do projektów, gdzie ważna jest możliwość swobodnego skalowania i edytowania elementów bez utraty jakości.