Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Wybierając incorrect feedback, można zauważyć, że niektóre z odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących obliczeń naddatku technologicznego. Zrozumienie, jak działa naddatek, jest kluczowe w kontekście druku, gdzie dokładność obliczeń ma bezpośredni wpływ na efektywność kosztową produkcji. Wiele osób może pomylić pojęcie naddatku z pojęciem odpadu. Naddatek technologiczny nie jest po prostu ilością arkuszy, które mogą zostać uznane za odpady, ale jest to również przewidywana ilość materiału, która zostanie wykorzystana do zrealizowania zamówienia. Osoby, które obliczają dodatkowe arkusze, często nie biorą pod uwagę, że naddatek technologiczny powinien być określany na podstawie całkowitych kosztów produkcji oraz specyfiki materiałów. Istnieje tendencja do przypisywania zbyt małych wartości naddatku, co prowadzi do niedoborów i dodatkowych kosztów wynikających z konieczności powtórzenia drukowania. Przykładowo, wybierając 120 arkuszy, można sądzić, że naddatek jest zbyt niski w stosunku do rzeczywistych strat, co może prowadzić do ogromnych strat finansowych. W praktyce, aby uniknąć błędów w zamówieniach, warto przyjąć większe marginesy naddatku, zwłaszcza w przypadku nowych procesów technologicznych lub nieznanych materiałów. Aby zapewnić spójność i jakość druku, ważne jest również, aby wszystkie obliczenia opierały się na danych historycznych oraz doświadczeniu branżowym.