Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych

Wybór niewłaściwej rozdzielczości skanowania, takiej jak 300 ppi, 2400 ppi czy 1200 ppi, może prowadzić do istotnych problemów w procesie druku, szczególnie gdy materiał jest powiększany. W przypadku wyboru 300 ppi, uzyskujemy zbyt niską rozdzielczość dla powiększonego obrazu, co skutkuje utratą szczegółów i jakości, zwłaszcza przy dużych formatach druku. W praktyce, brak odpowiedniej rozdzielczości przed drukiem może skutkować niewyraźnymi krawędziami, rozmyciem oraz ogólnym brakiem ostrości, co jest nieakceptowalne w profesjonalnych projektach. Z kolei wybór 2400 ppi jest nie tylko zbędny, ale również niepraktyczny, ponieważ nie przynosi wymiernych korzyści, a prowadzi do wydłużenia czasu skanowania oraz zwiększenia rozmiaru pliku bez realnej poprawy jakości. Zbyt wysoka rozdzielczość może również wpływać na efektywność procesów roboczych, takich jak obróbka graficzna czy transfer danych. W przypadku 1200 ppi sytuacja jest podobna; to również może być zbyt wysoka wartość, która nie jest proporcjonalna do wymagań druku, a koszt jej użycia może przewyższać korzyści. W każdym przypadku ważne jest, aby rozumieć, że dobór rozdzielczości skanowania powinien być ściśle związany z planowanym zastosowaniem końcowym, co oznacza, że należy zawsze uwzględniać faktory takie jak wielkość powiększenia, przeznaczenie druku oraz standardy branżowe.