Odpowiedź "składka na składkę" jest poprawna, ponieważ odnosi się do techniki, w której arkusze papieru są układane jeden wewnątrz drugiego. Taki sposób składania jest charakterystyczny dla produkcji książek oraz różnego rodzaju publikacji, gdzie zapewnia się odpowiednią estetykę oraz wytrzymałość grzbietu. W tej metodzie mniejsze arkusze są zazwyczaj złożone na pół, a następnie umieszczone wewnątrz większych arkuszy. Proces ten jest zgodny z normami branżowymi, które zalecają stosowanie składek na składkę w przypadku publikacji z większą ilością stron, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń i zapewnić lepszą trwałość. W praktyce, ta metoda jest szeroko stosowana w druku offsetowym i cyfrowym, szczególnie w produkcji książek, czasopism oraz broszur. Ponadto, ta technika pozwala na łatwe zszywanie lub klejenie grzbietów, co zapewnia estetyczny i profesjonalny wygląd końcowego produktu, spełniającego standardy jakości w branży poligraficznej.
Odpowiedzi takie jak "arkusz w składkę", "składka w składkę" oraz "arkusz na arkusz" są niepoprawne, ponieważ każda z tych metod odnosi się do innych technik składania arkuszy, które nie są zgodne z opisanym przypadkiem. Arkusz w składkę sugeruje, że mamy do czynienia z pojedynczym arkuszem, który jest składany na pół, co nie pasuje do opisanego procesu, gdzie mniejsze arkusze są umieszczane wewnątrz większych. Składka w składkę również wprowadza mylne pojęcie, ponieważ nie wskazuje na właściwą hierarchię arkuszy; w tej metodzie nie ma mowy o umieszczaniu jednego arkusza w drugim. Z kolei arkusz na arkusz sugeruje, że arkusze są ułożone jeden na drugim, co jest niezgodne z praktycznym zastosowaniem w produkcji książek, gdzie kluczowe jest umieszczanie arkuszy w sposób, który zapewnia ich stabilność i estetykę. W branży poligraficznej stosuje się konkretne praktyki składania, aby zapewnić jakość i trwałość produktów, a każde z tych podejść zdefiniowanych w niepoprawnych odpowiedziach nie spełnia tych norm, prowadząc do nieodpowiednich rozwiązań w procesie produkcyjnym.
