Format OpenType, stworzony przez firmę Microsoft we współpracy z Adobe, jest nowoczesnym standardem fontów, który łączy w sobie cechy dwóch wcześniejszych formatów: TrueType i Type 1. Jego zaletą jest możliwość współpracy z różnorodnymi platformami oraz aplikacjami, co czyni go idealnym wyborem do publikacji zarówno w druku offsetowym, jak i w internecie. OpenType obsługuje zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, alternatywne znaki czy różne style krojów, co zwiększa jego wszechstronność. Dzięki wspieraniu dużych zestawów znaków (do 65 536) oraz Unicode, OpenType jest szczególnie przydatny w projektach wielojęzycznych. Przykłady zastosowania OpenType obejmują projekty graficzne, gdzie konieczne jest uzyskanie spójności typograficznej zarówno w materiałach drukowanych, jak i cyfrowych, co jest standardem w branży. Warto również zauważyć, że OpenType jest preferowany przez profesjonalnych projektantów typografii, ponieważ jego zastosowanie poprawia jakość druku oraz czytelność na ekranach.
Typ 3 i Type 1 to starsze formaty fontów, które mają swoje ograniczenia w kontekście nowoczesnych zastosowań. Type 1, wprowadzony przez Adobe w latach 80-tych, był popularny w czasach drukowania cyfrowego, jednak nie obsługuje wielu zaawansowanych funkcji typograficznych, które są standardem w dzisiejszym designie. Jego użycie jest ograniczone do specyficznych aplikacji i nie jest zalecane do nowoczesnych projektów, które wymagają elastyczności i wszechstronności. Format Type 3, stworzony jako rozszerzenie Type 1, wprowadza pewne nowości, ale nie zyskał szerokiego uznania w branży z powodu problemów z kompatybilnością i ograniczonego wsparcia. Współczesne aplikacje graficzne rzadko oferują wsparcie dla tych formatów, co ogranicza ich użycie w szerokim zakresie projektów. TrueType, chociaż szeroko stosowany i obsługiwany, posiada swoje ograniczenia związane z brakiem wsparcia dla niektórych zaawansowanych funkcji typograficznych. Z tego powodu, w projektach wymagających profesjonalnej typografii, nie jest to najlepszy wybór. Powszechnym błędem jest zakładanie, że starsze formaty mogą być wystarczające w kontekście współczesnych standardów, podczas gdy w rzeczywistości, aby uzyskać wysoką jakość oraz elastyczność, należy korzystać z nowoczesnych formatów, takich jak OpenType.