Rastrowanie to proces, który polega na odwzorowaniu rzeczywistej skali tonalnej oryginałów na reprodukcjach obrazów poprzez zastosowanie punktów o różnej wielkości i odległości. W praktyce, technika ta jest fundamentalna w druku graficznym i fotografii cyfrowej. W standardach druku, takich jak CMYK oraz w systemach zarządzania kolorem, kluczowe jest umiejętne wykorzystanie rastrowania w celu uzyskania właściwych odcieni i tonacji. Przykładem zastosowania rastrowania jest drukowanie kolorowych zdjęć w czasopismach, gdzie obrazy są tworzone z mikroskopijnych punktów atramentu, które, w odpowiednich proporcjach, pozwalają na uzyskanie gładkich przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że różne techniki rastrowania, takie jak AM (Amplitude Modulation) czy FM (Frequency Modulation), są używane w zależności od efektu, jaki chce się uzyskać. Opanowanie tej techniki jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się projektowaniem graficznym, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz na zgodność z przyjętymi normami branżowymi.
Interferencja to zjawisko fizyczne zachodzące, gdy dwie fale spotykają się w przestrzeni, co prowadzi do powstawania wzorców wzmocnienia i osłabienia, jednak nie ma bezpośredniego związku z odwzorowaniem skali tonalnej w druku czy reprodukcji obrazów. W kontekście druku, interferencja może być mylnie interpretowana jako technika wpływająca na efekty wizualne, ale w rzeczywistości dotyczy zjawisk falowych i nie ma zastosowania w praktycznym odwzorowywaniu kolorów. Chromatyczność odnosi się do właściwości barw, takich jak nasycenie i jasność, ale nie jest związana bezpośrednio z metodą przekształcania obrazów w postaci punktów. Nasycenie z kolei to termin opisujący intensywność koloru, a nie metodę reprodukcji. Te pojęcia mogą być mylone przez osoby nieznające podstaw druku czy teorii koloru, co prowadzi do fałszywego rozumienia procesu rastra. Ważne jest, aby zrozumieć, że techniki takie jak rastrowanie są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości reprodukcji wizualnych, a nie inne, mniej związane z tym zagadnieniem zjawiska, jak interferencja czy chromatyczność. Przykładami typowych błędów myślowych mogą być założenia o tym, że intensywność barw można osiągnąć przez inne metody, co w praktyce prowadzi do niedokładności w reprodukcji wizualnej.