Skrót dpi (dots per inch) odnosi się do rozdzielczości obrazu, określając liczbę punktów na cal, które są używane do analizy i rejestracji szczegółów w obrazie. W kontekście skanowania i naświetlania, wyższa wartość dpi oznacza większą ilość szczegółów i wyższą jakość obrazu. Przykładowo, podczas skanowania dokumentów czy zdjęć w wysokiej rozdzielczości, wartości dpi mogą sięgać 300 lub nawet 600, co pozwala na uchwycenie drobnych detali. W drukarstwie, z kolei, standardowa wartość dpi dla druku kolorowego to zazwyczaj 300, co zapewnia optymalną jakość wydruku. Używając odpowiednich ustawień dpi, profesjonaliści mogą dostosować jakość do potrzeb projektu, co jest zgodne z branżowymi standardami jakości. Dlatego znajomość i umiejętność zarządzania ustawieniami dpi jest kluczowa w procesach związanych z grafiką, drukiem oraz publikacją cyfrową.
Liniatura rastra autotypijnego odnosi się do rozkładu punktów w druku, jednak nie ma bezpośredniego związku z jednostką dpi. Liniatura to miara gęstości punktów rastra, wyrażana w liniach na cal, a jej zrozumienie wymaga innego podejścia do analizy druku. Z kolei zapis grafiki wektorowej nie wykorzystuje dpi, ponieważ grafika wektorowa opiera się na matematycznych równaniach, które pozwalają na skalowanie bez utraty jakości, niezależnie od rozdzielczości. Im więcej pikseli w obrazie, tym wyższa jego jakość, co jest podstawą koncepcji dpi. Zapis danych związanych z impozycją również nie ma związku z dpi, ponieważ impozycja odnosi się do układania stron przed ich drukiem, a nie do rozdzielczości skanowania. Często pomyłki w rozumieniu tych terminów wynikają z braku zrozumienia różnic między różnymi typami grafiki i procesami drukarskimi. Kluczowe jest zrozumienie, że dpi odnosi się ściśle do rozdzielczości obrazów bitmapowych, co odgrywa znaczącą rolę w druku i skanowaniu, a nie w innych procesach związanych z grafiką.