Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych

W branży poligraficznej nietrudno pomylić różne techniki druku, zwłaszcza że na pierwszy rzut oka offset czy tampondruk mogą wydawać się uniwersalne. Jednak w przypadku opakowań foliowych sprawa wygląda zupełnie inaczej. Offset, choć świetnie sprawdza się przy druku na papierze wysokiej jakości czy kartonie (np. luksusowe opakowania, książki), nie jest dostosowany do bezpośredniego druku na folii. Wynika to głównie z konieczności stosowania specjalnych podłoży, a klasyczny offset opiera się na zasadzie odpychania wody i farby, co na powierzchniach nieporowatych, takich jak folia, po prostu nie zdaje egzaminu. Z kolei typooffset (czyli technika będąca połączeniem druku typograficznego i offsetowego) również nie został zaprojektowany z myślą o foliach – raczej używa się go do zadruku etykiet papierowych czy samoprzylepnych. Tampondruk rzeczywiście daje radę na nietypowych, nierównych powierzchniach (na przykład przy znakowaniu przedmiotów reklamowych, klawiatur, drobnych gadżetów), ale jego wydajność i jakość przy dużych nakładach foliowych opakowań są nieporównywalnie niższe od tego, co może zaoferować fleksografia. W praktyce przemysłowej tylko fleksografia pozwala na bezpośredni, szybki i precyzyjny druk na cienkich, elastycznych materiałach foliowych. Typowym błędem jest myślenie, że wszystkie techniki sprawdzają się na każdym podłożu – niestety, to nie taka prosta sprawa. Decydującym czynnikiem jest nie tylko rodzaj farby, ale też sposób przenoszenia obrazu i fizyczne właściwości folii. To właśnie elastyczne formy drukowe fleksografii, specjalne farby szybkoschnące oraz wysokie prędkości produkcyjne czynią ją liderem w tym segmencie. Takie są realia nowoczesnej produkcji opakowań – to warto zapamiętać.