Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
W jednym z projektów klient wymaga, aby plik graficzny mógł być bezstratnie skalowany do różnych rozmiarów bez utraty jakości. Jakiego typu grafiki należy użyć?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
<strong>Grafika wektorowa</strong> to jedyny rodzaj grafiki, który pozwala na swobodne skalowanie bez żadnej utraty jakości czy pikselizacji. Wynika to z jej matematycznej struktury – obrazy wektorowe są opisywane przez krzywe, linie i kształty zapisane w postaci równań matematycznych, zamiast sztywno określonych pikseli. Dzięki temu, niezależnie od tego, czy wydrukujesz taki obraz na małej wizytówce, czy na wielkim billboardzie, linie i kształty pozostaną zawsze ostre i wyraźne. W praktyce grafiki wektorowe są wykorzystywane w projektowaniu logotypów, ikon, infografik oraz wszędzie tam, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru bez kompromisów w jakości. Przykładowe formaty to SVG, AI czy EPS. W branży graficznej przyjmuje się zasadę, że elementy, które mogą być powiększane lub pomniejszane, zawsze powinny być tworzone w wektorze – to znacznie ułatwia późniejszą pracę i daje swobodę w przygotowywaniu publikacji na różne media. Moim zdaniem, każdy profesjonalny grafik powinien dobrze zrozumieć różnice między grafiką rastrową a wektorową, bo to naprawdę kluczowa sprawa w codziennej pracy przy przygotowaniu materiałów do druku i do publikacji cyfrowych.
Wiele osób błędnie zakłada, że grafika rastrowa może być skalowana bez utraty jakości – to dość powszechny błąd, zwłaszcza wśród początkujących grafików. Pliki rastrowe (czyli klasyczne bitmapy, jak JPEG, PNG czy BMP) składają się z siatki pikseli o określonej rozdzielczości. Jeśli powiększysz taki obraz, komputer musi „wymyślić” brakujące piksele, co prowadzi do rozmycia, pikselizacji i widocznej utraty ostrości. To właśnie dlatego nie stosuje się rastrowych logo czy ikon, które mają być używane w różnych rozmiarach. <em>Animowany GIF</em> to po prostu sekwencja klatek bitmapowych – każda z nich podlega tym samym ograniczeniom co zwykła grafika rastrowa, więc skalowanie prowadzi do tych samych problemów. Z kolei <em>mapa bitowa 8-bitowa</em> to specyficzny typ grafiki rastrowej, który dodatkowo ograniczony jest do 256 kolorów z powodu głębi bitowej. To jeszcze bardziej zawęża możliwości uzyskania dobrej jakości, szczególnie przy dużych powiększeniach lub wymagających projektach. W praktyce stosowanie bitmapy 8-bitowej ma już raczej charakter archiwalny lub bardzo specjalistyczny, np. w retro-grafice. Najlepszym rozwiązaniem, zgodnym z aktualnymi standardami branżowymi i oczekiwaniami klientów, jest wektor – to właśnie on daje wolność skalowania i zachowania perfekcyjnej jakości na każdym etapie produkcji. Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo często wybór niewłaściwego formatu wynika z nieznajomości tych podstawowych różnic. Szczególnie w pracy dla wymagających klientów, znajomość ograniczeń grafik rastrowych i zalet wektora to absolutny must-have!