Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych

Wiele osób myli kolejność lub dobiera nieodpowiednie formaty i przestrzenie kolorystyczne, co prowadzi do poważnych problemów na etapie druku. Jednym z najczęstszych błędów jest eksportowanie projektu do formatu JPG lub PNG – te formaty są dedykowane głównie do wyświetlania na ekranie, a nie do profesjonalnego druku. Mają ograniczenia związane z kompresją stratną oraz brakiem wsparcia dla zaawansowanych ustawień druku, jak warstwy, spady czy profile kolorów. Kolejnym problemem jest wykonywanie konwersji kolorów po eksporcie lub w niewłaściwym momencie – jeśli najpierw wyeksportujemy plik, a dopiero potem spróbujemy go przekonwertować do CMYK, możemy utracić kontrolę nad kolorystyką, bo konwersja powinna być przeprowadzona w natywnym środowisku graficznym, gdzie mamy dostęp do zaawansowanych profili i możemy ocenić efekty. Ustawianie marginesów na samym końcu lub po eksporcie również nie ma sensu – marginesy i spady muszą być zaplanowane już w trakcie projektowania, bo wpływają na rozmieszczenie elementów. Równie poważnym błędem jest rozpoczynanie pracy od konwersji kolorów lub eksportu do pliku końcowego, zanim zaprojektujemy cokolwiek – to zupełnie nielogiczne, bo nie mamy jeszcze materiału, który wymagałby tych kroków. Z mojego doświadczenia wynika, że takie podejście wynika często z niezrozumienia technologii druku i etapów przygotowania pliku. Standardy branżowe jasno wskazują, że kolejność kroków powinna być logiczna i zgodna z procesem produkcyjnym, a każda zmiana kolejności może skutkować niepoprawnym wydrukiem, stratą czasu lub nawet dodatkowymi kosztami. Dlatego właśnie warto trzymać się sprawdzonych procedur i nie eksperymentować z formatami czy etapami, które nie są przewidziane dla druku.