Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych

Wybór niewłaściwej rozdzielczości do skanowania oryginału wielobarwnego może prowadzić do istotnych problemów w jakości druku. Skanowanie w 1 200 dpi może wydawać się korzystne, jednak w przypadku powiększenia obrazu o 2 razy, efektywna rozdzielczość po wydruku wyniosłaby 600 dpi, co może być zbędne, a także prowadzić do nieproporcjonalnego obciążenia pamięci oraz czasochłonnych procesów przetwarzania. Z kolei 300 dpi bez powiększenia daje przyzwoitą jakość, ale podwójne powiększenie skutkuje tylko 150 dpi, co jest zdecydowanie zbyt niską jakością dla większości zastosowań druku. Ponadto skanowanie w 2 400 dpi, mimo że zapewnia niezwykle szczegółowe odwzorowanie, również prowadzi do nieefektywności, ponieważ większość drukarek nie potrafi wykorzystać tak wysokiej rozdzielczości. Często pojawia się błąd myślowy, że im wyższa rozdzielczość, tym lepsza jakość druku, co nie zawsze jest prawdą. W branży poligraficznej ważne jest, aby dostosować rozdzielczość skanowania do końcowego zastosowania, zwracając uwagę na wymagania dotyczące jakości druku oraz obciążenia technicznego. Kluczowym jest zrozumienie, że optymalna rozdzielczość skanowania powinna być dostosowana do oczekiwań finalnego produktu, co w tym przypadku wskazuje na 600 dpi jako najlepszy kompromis między jakością a efektywnością.