Kerning to proces regulacji odległości między parami liter, który ma na celu poprawę czytelności oraz estetyki tekstu. Poprawne dostosowanie kerningu jest kluczowe w typografii, ponieważ zbyt duże lub zbyt małe przerwy mogą wpływać na percepcję tekstu przez czytelnika. Na przykład, w projektowaniu logo lub plakatów, gdzie każdy detal ma znaczenie, precyzyjne dostosowanie kerningu może podkreślić unikalny charakter typografii. W praktyce, kerning może być modyfikowany w programach graficznych takich jak Adobe Illustrator czy InDesign, co daje projektantom kontrolę nad wyglądem tekstu. Dobrym praktykom typograficznym zaleca się stosowanie kerningu, aby unikać efektu „zlepiania” liter, co jest szczególnie widoczne w zestawieniach niektórych par znaków, takich jak „A” i „V”. W związku z tym, znajomość technik kerningu jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym lub publikowaniem materiałów drukowanych, co podkreśla znaczenie tego aspektu w procesie typograficznym.
Interlinia odnosi się do przestrzeni między liniami tekstu, a nie pomiędzy poszczególnymi literami. Zrozumienie różnicy między kerningiem a interlinią jest kluczowe, ponieważ obie te koncepcje wpływają na czytelność tekstu, ale na różne sposoby. Justowanie dotyczy natomiast wyrównania tekstu w danym wierszu, co również ma swoje konsekwencje w estetyce układu strony, ale nie ma bezpośredniego związku z odległością między literami. Akcentowanie odnosi się do stosowania różnych stylów czcionek lub efektów wizualnych, aby zwrócić uwagę czytelnika na konkretne elementy tekstu, co jest różne od zmiany odległości między literami. Błędne zrozumienie tych terminów może prowadzić do nieprawidłowego formatowania dokumentów, co skutkuje nieczytelnością i złym odbiorem komunikatu. Na przykład, jeżeli projektant myli kerning z interlinią, może stworzyć dokument, w którym tekst będzie wyglądał chaotycznie i trudny do zrozumienia, co jest przeciwieństwem zamierzonego efektu graficznego. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i osoby pracujące z tekstem rozumiały te różnice oraz umiały zastosować odpowiednie techniki w praktyce typograficznej.