Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków

Analizowanie jakości wydruku 3D poprzez spektrofotometrię, pH-metrię czy kolorymetrię nie jest odpowiednim podejściem, ponieważ te metody nie są przystosowane do oceny fizycznych cech wydrukowanych obiektów. Spektrofotometria, polegająca na pomiarze intensywności światła, może być użyteczna w kontekście analizy materiałów, ale w druku 3D koncentrujemy się na fizycznych właściwościach i wizualnej jakości, które są kluczowe dla funkcjonalności modeli. Z kolei metoda pH-metryczna, stosująca pomiar pH, nie odnosi się do jakości wydruku, a raczej do chemicznych właściwości materiałów, co nie jest bezpośrednio związane z efektem końcowym druku. Kolorymetria, choć użyteczna w ocenie kolorów, nie oddaje w pełni złożoności i detali, które są istotne w kontekście wydruków 3D. Użytkownicy mogą wpaść w pułapkę myślenia, że te metody są wystarczające, co prowadzi do niedoszacowania znaczenia wizualnej oceny i kontroli jakości w procesie produkcji. Na koniec, metody te nie są standardem w ocenie jakości druku 3D, co czyni je nieadekwatnymi do analizy, w której kluczowe są aspekty wizualne i fizyczne modeli.