Łączenie klejem jest najczęściej stosowaną metodą w przypadku oprawy prostej, ponieważ zapewnia solidne i estetyczne połączenie między wkładem a okładką. W tej technice wykorzystuje się specjalistyczne kleje, takie jak kleje poliuretanowe czy wodorozcieńczalne, które charakteryzują się wysoką odpornością na czynniki zewnętrzne oraz długotrwałą trwałością. Przykładem zastosowania tej metody jest produkcja książek, gdzie klejenie umożliwia swobodne otwieranie stron bez ryzyka ich uszkodzenia. Warto również zwrócić uwagę na standardy jakości, takie jak ISO 9706, które zalecają używanie materiałów odpowiednich do długoterminowego przechowywania dokumentów. Dzięki zastosowaniu kleju, proces produkcji jest szybszy, a także mniej kosztowny w porównaniu do bardziej czasochłonnych metod, takich jak szycie. Dodatkowo, łączenie klejem pozwala na pełne wykorzystanie powierzchni okładki, co wpływa na estetykę końcowego produktu.
Szycie drutem, szycie nićmi oraz łączenie spiralą to techniki, które, mimo że mają swoje zastosowanie w różnych formach oprawy, nie są optymalne dla prostej oprawy książkowej. Szycie drutem stosuje się zazwyczaj w przypadkach, gdzie wymagana jest większa wytrzymałość, na przykład w produkcji teczek czy albumów fotograficznych. Tego rodzaju oprawa może być mniej estetyczna w kontekście typowej książki, a także może ograniczać swobodę otwierania stron, co nie jest pożądane w przypadku literatury. Szycie nićmi, choć wciąż popularne, wiąże się z większym nakładem pracy oraz czasem produkcji, co czyni tę metodę kosztowną w przypadku masowej produkcji książek. Co więcej, szycie nićmi wiąże się z koniecznością stosowania grubszych okładek, co może wpływać na ogólny wygląd publikacji. Łączenie spiralą, z kolei, jest techniką idealną dla notatników, zeszytów czy dokumentów roboczych, ale nie znajduje zastosowania w standardowej oprawie książkowej z okładkami, które mają być estetyczne i funkcjonalne. Każda z tych metod niesie ze sobą ograniczenia, które w kontekście oprawy prostej są niekorzystne. Dlatego ważne jest, aby wybierać metodę łączenia, która nie tylko odpowiada na potrzeby funkcjonalne, ale również estetyczne, co decyduje o ogólnej jakości produktu.