Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
Jakie składniki przestrzeni kolorystycznej CMYK powinny zostać użyte do przygotowania w projekcie cyfrowym aplę w odcieniu ciemnoniebieskim?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź C100 M60 Y0 K0 jest poprawna, ponieważ wykorzystuje wyższe nasycenie koloru cyjanowego (C) oraz umiarkowane nasycenie koloru magenta (M), co jest kluczowe przy tworzeniu barwy ciemnoniebieskiej w przestrzeni barw CMYK. W systemie CMYK, cyjan i magenta są kolorami podstawowymi, które łącząc się w odpowiednich proporcjach, mogą wytworzyć różnorodne odcienie niebieskiego. Przygotowując projekt do druku cyfrowego, konieczne jest, aby kolory były dobrane w taki sposób, aby najlepiej odwzorowywały zamierzony efekt wizualny. Ponadto, ważne jest, by pamiętać o standardach druku, takich jak ISO 12647, które pomagają w zachowaniu spójności kolorystycznej. W praktyce, gdybyśmy użyli tej formuły w programie graficznym, uzyskalibyśmy wyraźny, ciemnoniebieski odcień, idealny do zastosowań w druku, gdzie odcień i nasycenie mają kluczowe znaczenie dla finalnego efektu. Przykładem zastosowania może być projektowanie grafiki na okładki książek lub materiałów reklamowych, gdzie ważne jest mocne i wyraziste odwzorowanie barw.
Wybór innych opcji, takich jak C0 M60 Y100 K0, C0 M80 Y0 K100 lub C90 M0 Y100 K0, prowadzi do nieprawidłowych wyników ze względu na niewłaściwe proporcje składowych kolorów CMYK. Na przykład, w pierwszej opcji znaczne nasycenie koloru żółtego (Y) skutkuje uzyskaniem jasnych, zgaszonych odcieni zieleni, co zdecydowanie odbiega od pożądanego ciemnoniebieskiego efektu. W drugiej opcji, wysoka wartość koloru czarnego (K) prowadzi do uzyskania ciemnych, niemal czarnych tonów z dominującą magentą, co również nie spełnia wymagań. Trzecia opcja, z kolei, jest zdominowana przez cyjan, co może dawać jaskrawe odcienie błękitu, ale nie osiągnie głębi, która jest kluczowa w przypadku ciemnoniebieskiej palety. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych nieprawidłowych odpowiedzi, obejmują niepełne zrozumienie interakcji między kolorami w przestrzeni CMYK oraz nieznajomość zasad projektowania w kontekście druku. Kluczowym jest zatem zrozumienie, jak różne kolory mogą wzajemnie na siebie wpływać i jak ich proporcje mogą kształtować ostateczny wizualny efekt, co jest niezbędne w profesjonalnym projektowaniu graficznym.