Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
Jakim akronimem określa się technologię 3D, opartą na ekstruzji materiałów termoplastycznych?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
FDM, czyli Fused Deposition Modeling, to technologia druku 3D skupiająca się na ekstruzji materiałów termoplastycznych. Proces polega na stopniowym nakładaniu cienkich warstw materiału, który jest podgrzewany do stanu płynnego, a następnie schładzany, tworząc solidne struktury. FDM jest jedną z najpowszechniej stosowanych technik druku 3D w przemyśle oraz w edukacji, ze względu na jej dostępność oraz niski koszt eksploatacji. Materiały takie jak ABS, PLA czy PETG są często wykorzystywane, co sprawia, że technologia ta jest wszechstronna i znajduje zastosowanie w prototypowaniu, produkcji części zamiennych oraz wytwarzaniu modeli koncepcyjnych. W kontekście standardów branżowych, FDM jest zgodne z wieloma normami jakości, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla przemysłu motoryzacyjnego, lotniczego oraz medycznego. Przykłady zastosowań obejmują zarówno prostą produkcję modeli, jak i skomplikowane komponenty funkcjonalne, które mogą być wykorzystywane w rzeczywistych aplikacjach.
SLS (Selective Laser Sintering) oraz SLA (Stereolithography) to innowacyjne technologie druku 3D, które różnią się od FDM zarówno procesem, jak i materiałami używanymi do produkcji. SLS działa na zasadzie selektywnego spiekania proszków materiałowych za pomocą lasera, co pozwala na tworzenie wytrzymałych i skomplikowanych geometrie w jednym procesie. Zastosowanie SLS znajduje się głównie w przemyśle, gdzie wymagane są wysokie właściwości mechaniczne oraz skomplikowane kształty, których nie można osiągnąć przy użyciu FDM. W kontekście SLA, technologia ta polega na utwardzaniu płynnych żywic światłoczułych za pomocą laserów UV. SLA jest znana z wyjątkowej precyzji i gładkości powierzchni, co sprawia, że doskonale nadaje się do wytwarzania modeli o wysokiej estetyce oraz detali, takich jak formy do odlewów i prototypy. DLP (Digital Light Processing) to technologia, która również wykorzystuje światłoczułe żywice, ale zamiast lasera używa projektora, co znacznie przyspiesza proces druku. Wybór technologii powinien być uzależniony od specyficznych wymagań projektu, a nie na podstawie mylnych przekonań o ich wszechstronności. W praktyce, wiedza na temat właściwości materiałów oraz procesów druku jest kluczem do sukcesu w realizacji projektów 3D, a zastosowanie konkretnych technologii powinno wynikać z analizy potrzeb i celów produkcyjnych.