Filament to jeden z najpopularniejszych materiałów wykorzystywanych w druku 3D, szczególnie w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo w formie cienkich włókien, które podgrzewa się i topni, a następnie nakłada warstwa po warstwie, aż do uzyskania gotowego obiektu. Filamenty mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitrylo-butadieno-styren) czy PETG (tereftalan politereftalanu). Każdy z tych materiałów ma swoje unikalne właściwości: PLA jest biodegradowalny i łatwy w drukowaniu, ABS jest bardziej wytrzymały na wysoką temperaturę, a PETG łączy w sobie zalety obu poprzednich. Praktyczne zastosowania filamentów są nieograniczone – od prototypowania po produkcję części zamiennych i obiektów dekoracyjnych. W branży druku 3D filamenty są standardowym wyborem, co potwierdzają liczne badania i normy, takie jak ASTM F2792, które definiują sposoby testowania właściwości filamentów.
Dibond to materiał kompozytowy, który składa się z dwóch cienkich warstw aluminium oraz rdzenia z polietylenu. Jest on używany głównie w reklamie i wystawiennictwie, a nie w druku 3D. Stosowanie dibondu w tej technologii jest niemożliwe, ponieważ nie jest on przeznaczony do wytwarzania trójwymiarowych obiektów metodą druku. Ciekły toner z kolei to termin odnoszący się do technologii druku laserowego, gdzie drobne cząsteczki tonera są nanoszone na papier. Nie ma zastosowania w druku 3D, gdzie wymagany jest materiał w postaci stałej, który można formować w trójwymiarowe kształty. Tusz ekosolwentowy to z kolei materiał wykorzystywany w druku wielkoformatowym, idealny dla grafików i reklamodawców. Jego cechy chemiczne, takie jak szybkie schnięcie i odporność na czynniki zewnętrzne, sprawiają, że jest stosowany w druku na różnych powierzchniach, ale nie ma zastosowania w druku 3D. Zrozumienie specyfiki materiałów i ich zastosowania jest kluczowe dla efektywnego korzystania z technologii druku 3D. Wybór odpowiednich materiałów powinien być oparty na ich właściwościach fizycznych oraz planowanym zastosowaniu, co wyklucza użycie materiałów, które nie są przeznaczone do tego celu.