Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
Spad drukarski stosuje się zawsze wtedy, gdy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Obszar druku dochodzący do krawędzi przycięcia arkusza, znany również jako druk pełnoformatowy lub druku w pełnym pokryciu, jest kluczowym parametrem w procesie produkcji materiałów drukowanych. W przypadku, gdy projekt graficzny wymaga, aby kolor lub obraz rozciągał się aż do krawędzi arkusza, stosuje się spad drukarski, aby zapewnić, że nie wystąpią białe krawędzie po przycięciu. Standardową praktyką branżową jest dodanie minimum 3-5 mm spadu, co pozwala na tolerancję w trakcie procesu cięcia. Przykładem zastosowania spadu drukarskiego są ulotki, plakaty czy wizytówki, gdzie estetyka i spójność wizualna mają ogromne znaczenie. Dzięki zastosowaniu spadu, projektanci mogą być pewni, że ich wizje będą w pełni zrealizowane, nawet w sytuacjach, gdy drukarki mogą mieć niewielkie odchylenia w cięciu. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie pliku do druku, w tym dodanie spadu, jest istotnym krokiem dla uzyskania wysokiej jakości końcowego produktu.
W przypadku materiałów graficznych, które zawierają od 5 do 48 stron, nie ma bezpośredniego związku z koniecznością stosowania spadu drukarskiego. Liczba stron nie determinuje potrzeby spadu, a raczej wpływa na sposób składania i oprawy publikacji. Można spotkać publikacje składające się z wielu stron, które nie wymagają spadów, zwłaszcza gdy mają białe marginesy lub są drukowane w formacie, który nie wymaga pełnego pokrycia kolorem. Kolejnym błędnym podejściem jest założenie, że materiały graficzne o charakterze achromatycznym, czyli czarno-białe, nie potrzebują spadu. Spad drukarski ma zastosowanie niezależnie od palety kolorów, ponieważ to technika druku i wymagania estetyczne projektu decydują o jego potrzebie. Wysoka liniatura rastra, przekraczająca 200 lpi, również nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na konieczność stosowania spadu. Liniatura rastra dotyczy jakości druku i szczegółowości obrazu, ale nie ma wpływu na marginesy i krawędzie projektu. Typowym błędem jest zatem mylenie parametrów technicznych i ich zastosowania, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat spadu drukarskiego i jego istotności w procesie produkcji drukowanej.