Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków

Odpowiedzi związane z ploterami UV, grawerującymi oraz do druku solwentowego są niewłaściwe w kontekście nadruku na tkaninie metodą termotransferu. Plotery UV wykorzystują technologię utwardzania tuszu promieniowaniem UV, co skutkuje trwałym nadrukiem na sztywnych materiałach, takich jak drewno, szkło czy pleksi. Nie są one przystosowane do pracy z tkaninami, ponieważ nie zapewniają odpowiedniej interakcji między tuszem a materiałem, co jest kluczowe w procesie sublimacji. Z kolei plotery grawerujące są przeznaczone do wycinania lub grawerowania wzorów na powierzchniach stałych, co nie ma zastosowania w przypadku nadruku na tkaninie. Metoda ta skupia się na precyzyjnym grawerowaniu, a nie na przenoszeniu barwników na materiał. Z kolei druk solwentowy jest techniką, która wykorzystuje tusze rozpuszczalne w rozpuszczalnikach, co sprawdza się w produkcji banerów czy grafik do użytku zewnętrznego, ale nie nadaje się do materiałów tekstylnych ze względu na różnice w wymaganiach dotyczących trwałości i elastyczności. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie różnych technologii druku oraz brak świadomości o specyfikacji i zastosowaniu konkretnych metod. W przemyśle tekstylnym kluczowe jest zrozumienie, jakie techniki najlepiej pasują do danego materiału i celu, aby osiągnąć optymalne rezultaty.