Dług publiczny to zadłużenie podmiotów sektora finansów publicznych, które obejmuje różne instytucje rządowe oraz jednostki samorządu terytorialnego. Dług ten powstaje, gdy wydatki budżetowe przewyższają dochody, co prowadzi do konieczności zaciągania pożyczek lub emisji obligacji. Przykładowo, rząd może emitować obligacje skarbowe, aby sfinansować projekty infrastrukturalne lub zaspokoić bieżące potrzeby finansowe. Dług publiczny jest miernikiem kondycji finansowej państwa i wpływa na jego zdolność do podejmowania nowych inwestycji oraz kształtowania polityki gospodarczej. Dług publiczny, jeśli jest utrzymywany na odpowiednim poziomie, może być korzystny, gdyż umożliwia rozwój gospodarczy poprzez finansowanie inwestycji. Istotne jest jednak monitorowanie wskaźników długu w stosunku do PKB, aby uniknąć sytuacji kryzysowych, które mogą prowadzić do tzw. pułapki długu. W praktyce, odpowiedzialne zarządzanie długiem publicznym opiera się na strategiach jego stabilizacji i regulacji, zgodnych z zaleceniami organizacji międzynarodowych takich jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy czy Bank Światowy.
Dług publiczny nie jest różnicą dochodów i wydatków budżetu państwa, ani różnicą przychodów i kosztów budżetu państwa. Te pojęcia dotyczą bardziej bilansu budżetowego, a nie samego zadłużenia. Różnica dochodów i wydatków przekłada się na deficyt lub nadwyżkę budżetową, co może wpływać na poziom długu, ale nie jest tym samym co dług publiczny. Dług to złożony proces, który wiąże się z zaciąganiem zobowiązań finansowych, które muszą być spłacane w przyszłości. Ponadto, zadłużenie przedsiębiorstw publicznych wobec państwa nie definiuje długu publicznego, ponieważ dotyczy specyficznych relacji między tymi podmiotami, a nie całego sektora finansów publicznych. Typowym błędem jest mylenie różnorodnych terminów finansowych, co prowadzi do nieporozumień w zakresie polityki fiskalnej. Dług publiczny odnosi się do całkowitych zobowiązań finansowych podmiotów publicznych, a jego zarządzanie jest kluczowe dla stabilności ekonomicznej kraju. Ignorowanie tych różnic może skutkować błędnymi analizami oraz decyzjami w zakresie polityki gospodarczej.