Mleko UHT (Ultra High Temperature) 0,5% jest produktem, który można przechowywać najdłużej spośród wymienionych opcji, ponieważ poddawane jest obróbce termicznej w bardzo wysokiej temperaturze, co eliminuje większość mikroorganizmów i enzymów, które mogą prowadzić do psucia się produktu. Dzięki temu, mleko UHT może być przechowywane w temperaturze pokojowej przez długi czas, nawet do kilku miesięcy, pod warunkiem, że opakowanie pozostaje hermetyczne. Po otwarciu, jego trwałość wynosi zazwyczaj około 5-7 dni, gdy jest przechowywane w lodówce. Przykładem praktycznego zastosowania mleka UHT są sytuacje, w których dostęp do chłodzenia jest ograniczony, na przykład w czasie podróży lub w regionach o małej infrastrukturze. Zgodnie z zaleceniami organizacji zdrowotnych, mleko UHT powinno być wybierane jako alternatywa dla świeżego mleka w kontekście długoterminowego przechowywania i bezpieczeństwa spożycia, co czyni je idealnym rozwiązaniem w wielu sytuacjach żywieniowych.
Mleko świeże 3,2% jest produktem, który charakteryzuje się znacząco krótszym okresem przechowywania w porównaniu do mleka UHT. Mleko to nieprzetworzone, a jego zawartość mikroorganizmów i enzymów sprawia, że szybko ulega psuciu, szczególnie w temperaturze pokojowej. Standardowo, mleko świeże musi być przechowywane w lodówce i powinno być spożyte w ciągu 5-7 dni od daty zakupu, co sprawia, że nie jest to produkt odpowiedni do długoterminowego przechowywania. Śmietana 18% również ma ograniczoną trwałość, z reguły wynoszącą kilka dni po otwarciu, a jej wysoka zawartość tłuszczu przyspiesza proces psucia w temperaturze pokojowej. Mleko pasteryzowane, chociaż lepsze od mleka świeżego pod względem trwałości, nadal wymaga przechowywania w chłodniach i ma ograniczony okres użyteczności, zazwyczaj od kilku dni do dwóch tygodni. Z tego względu, wybór mleka UHT jako najdłużej przechowywanego produktu jest kluczowym elementem planowania zapasów żywności, zwłaszcza w kontekście efektywnego zarządzania żywnością i ograniczania jej marnotrawienia. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z różnic w procesach przetwarzania tych produktów, co prowadzi do mylnych przekonań na temat ich trwałości i bezpieczeństwa spożycia.