Protokół różnic jest dokumentem, który szczegółowo rejestruje wszelkie rozbieżności pomiędzy zamówioną a dostarczoną ilością towaru. Jest to kluczowy dokument w procesie reklamacyjnym, ponieważ dostarcza konkretnych informacji o tym, co dokładnie nie zgadza się z zamówieniem. Przykładowo, jeśli zamówiono 100 sztuk produktu, a dostarczono jedynie 80, protokół różnic będzie zawierał dane dotyczące brakujących 20 sztuk. Ważne jest, aby sporządzić protokół w momencie zauważenia niezgodności, co pozwala na szybkie podjęcie działań reklamacyjnych. Zgodnie z dobrymi praktykami w obszarze logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw, protokół różnic powinien być podpisany przez osoby odpowiedzialne za odbiór towaru i dostawcę, co zwiększa jego wiarygodność. Jest to również dokument, który można przedstawić w przypadku dalszych sporów z dostawcą, co czyni go niezbędnym narzędziem w zarządzaniu jakością i procesami reklamacyjnymi.
Faktura zakupu jest dokumentem potwierdzającym transakcję między sprzedawcą a nabywcą, jednak nie zawiera szczegółowych informacji dotyczących niezgodności między zamówioną a dostarczoną ilością towaru. Chociaż faktura może wskazywać na ilości zamówione, nie jest ona wystarczająca do udokumentowania rozbieżności w dostawie. Przyjęcie zewnętrzne to dokument, który potwierdza przyjęcie towaru do magazynu, ale również nie zawiera informacji o ewentualnych brakach czy nadmiarach. Wydanie zewnętrzne dotyczy natomiast dokumentacji wydania towaru z magazynu, co również nie ma bezpośredniego związku z procesem reklamacyjnym związanym z niezgodnością dostarczonej ilości. Typowym błędem jest założenie, że wystarczające do reklamacji są dokumenty, które jedynie potwierdzają transakcję, bez wskazania na konkretne różnice w ilości. Kluczowe jest zrozumienie, że do skutecznego zgłoszenia reklamacji niezbędny jest dokument, który precyzyjnie identyfikuje niezgodności, co w tym przypadku najlepiej spełnia protokół różnic.