Wybór odpowiedzi 1 600,00 zł jako maksymalnej wartości niedoboru jest poprawny, ponieważ obliczenia powinny opierać się na analizie danych sprzedażowych oraz standardowych zasadach zarządzania zapasami. W kontekście osiedlowego sklepu spożywczego, maksymalny niedobór jest często obliczany jako różnica między przewidywaną sprzedażą a rzeczywistymi zapasami. W praktyce, jeżeli przyjmiemy, że standardowy wskaźnik rotacji zapasów wynosi 8-10, możemy oszacować, że sklep ma do czynienia z rotacją sprzedaży wynoszącą około 20 000,00 zł miesięcznie. Przy takim poziomie sprzedaży, maksymalny niedobór na poziomie 1 600,00 zł odpowiada sytuacji, w której sklep nie jest w stanie zaspokoić 8% tego obrotu – co jest wartością akceptowalną w przypadku ewentualnych błędów w zarządzaniu zapasami. Właściwe zarządzanie zapasami i monitoring sprzedaży są kluczowe dla zapobiegania niedoborom. Do dobrych praktyk należy regularna analiza danych sprzedażowych, co pozwala na lepsze prognozowanie potrzeb i efektywne zarządzanie stanem magazynowym, minimalizując straty związane z brakiem towaru.
Analizując inne odpowiedzi, warto zrozumieć, dlaczego wybrane wartości są błędne. 4 000,00 zł wydaje się zbyt wysokim niedoborem, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że przy takiej wartości niedoboru sklep mógłby mieć poważne problemy z zarządzaniem zapasami. Taka kwota wskazywałaby na niemożność zaspokojenia około 20% przewidywanego obrotu, co jest nieakceptowalne w dobrych praktykach zarządzania. Odpowiedzi 1 200,00 zł oraz 2 000,00 zł również są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają właściwych parametrów analizy sprzedaży. W szczególności 1 200,00 zł sugeruje, że sklep jest w stanie zaspokoić większość swojego zapotrzebowania, co nie jest zgodne z rzeczywistością, jeżeli przyjmie się standardowe wskaźniki rotacji zapasów. Podobnie, 2 000,00 zł nie uwzględnia wystarczającej marży bezpieczeństwa, co prowadzi do ryzyka, że sklep może napotkać niedobory produktów, a klienci nie będą mogli dokonać zakupów. Te odpowiedzi wynikają z typowych błędów w kalkulacjach, gdzie analiza danych opiera się na nieodpowiednich założeniach dotyczących sprzedaży i zarządzania zapasami. Dlatego kluczowe jest, aby każde oszacowanie maksymalnego niedoboru zostało oparte na dokładnych danych analitycznych, które odzwierciedlają rzeczywistą sytuację sprzedażową.