Paragon to dokument fiskalny, który potwierdza dokonanie transakcji kupna-sprzedaży. Jest on wydawany przez kasę fiskalną w momencie zakupu i stanowi dowód zakupu towaru lub usługi. Paragon zawiera informacje takie jak data sprzedaży, numer kasy, szczegóły sprzedawanych przedmiotów, ceny jednostkowe oraz łączną wartość transakcji. W praktyce, paragon jest często wymagany w przypadku reklamacji lub zwrotu towaru, ponieważ stanowi dowód, że produkt został nabyty w danym sklepie. Zgodnie z polskim prawem, każdy przedsiębiorca, który prowadzi sprzedaż detaliczną, ma obowiązek wydawania paragonów swoim klientom, co ma na celu zapewnienie przejrzystości transakcji oraz umożliwienie organom podatkowym monitorowania obrotu gospodarczego. Dobrą praktyką jest przechowywanie paragonów przez konsumentów przez określony czas, co ułatwia późniejsze dochodzenie swoich praw.
Rachunek, przelew oraz faktura to dokumenty, które w pewnych kontekstach mogą być mylone z paragonem, jednak ich funkcje i zastosowania są zupełnie różne. Rachunek, będący zwykle zapisem transakcji, jest stosowany w sytuacjach, gdy sprzedawca nie jest zobowiązany do używania kasy fiskalnej. Dzięki temu rachunek nie ma charakteru dowodu zakupu w kontekście prawnym oraz nie jest objęty ścisłymi regulacjami dotyczącymi zawartości. Przelew, z kolei, to metoda płatności, a nie dokument potwierdzający sprzedaż. Może być używany do uregulowania zobowiązań, ale nie jest dowodem dokonania transakcji kupna-sprzedaży w rozumieniu prawa. Faktura to dokument wystawiany w transakcjach B2B, który jest bardziej szczegółowy, zawiera dane obu stron oraz szczegółowe informacje o towarach lub usługach. W praktyce, faktura jest wykorzystywana w obrocie gospodarczym między przedsiębiorcami i służy do rozliczeń podatkowych. Problemy z rozumieniem tych terminów mogą wynikać z niewłaściwego postrzegania dokumentów finansowych oraz ich roli w procesie sprzedaży. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że dokumenty te mają różne cele i że paragon jest szczególnym przypadkiem dokumentu fiskalnego, który pełni rolę dowodu zakupu, podczas gdy inne wymienione dokumenty pełnią inne funkcje w obiegu gospodarczym.