Dokonano zestawienia ilości sprzedanych jabłek LOBO w ciągu trzech kolejnych tygodni. Którą miarę należy zastosować, aby uzyskać informacje o zmianie wielkości sprzedaży jabłek w III tygodniu w porównaniu do II tygodnia i w II tygodniu w odniesieniu do I tygodnia?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Indeksy łańcuchowe są kluczowym narzędziem analizy statystycznej, które pozwala na śledzenie zmian wielkości zjawisk w czasie poprzez porównanie kolejnych okresów. W przypadku analizy sprzedaży jabłek LOBO, zastosowanie indeksów łańcuchowych umożliwia obliczenie wskaźnika zmian sprzedaży między III tygodniem a II tygodniem oraz między II tygodniem a I tygodniem. Przykładowo, jeśli w I tygodniu sprzedano 100 jabłek, w II 120, a w III 150, indeks łańcuchowy dla II tygodnia wynosi (120/100)*100=120, co oznacza wzrost o 20%. Dla III tygodnia obliczamy (150/120)*100=125, co wskazuje na wzrost o 25%. Ta metoda jest szeroko stosowana w ekonomii i zarządzaniu, ponieważ pozwala na monitorowanie trendów w czasie rzeczywistym oraz podejmowanie decyzji opartych na rzetelnych danych. W praktyce, analitycy używają indeksów łańcuchowych do oceny efektywności działań marketingowych oraz do prognozowania przyszłej sprzedaży, co stanowi standard w analizie danych biznesowych.
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi, takich jak średnia arytmetyczna, wskaźnik struktury czy indeksy o podstawie stałej, wynika z nieporozumienia w zakresie metod analizy czasowej. Średnia arytmetyczna, mimo że dostarcza informacji o ogólnej tendencji zmian, nie jest w stanie pokazać dynamiki zmian między poszczególnymi okresami. Przykładowo, obliczenie średniej sprzedaży jabłek w trzech tygodniach nie daje informacji, czy sprzedaż wzrosła, czy spadła w danym tygodniu. Wskaźnik struktury również skupia się na proporcjach w danym momencie, a nie na analizie zmian w czasie, co czyni go niewłaściwym narzędziem do badania trendów temporalnych. Indeksy o podstawie stałej, mimo że porównują wartości w czasie, nie są tak elastyczne jak indeksy łańcuchowe, ponieważ opierają się na sztywno określonym punkcie odniesienia, co może prowadzić do zniekształcenia obrazów rzeczywistych zmian. Zrozumienie różnicy między tymi metodami jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji analitycznych, a ich niewłaściwe stosowanie może prowadzić do błędnych wniosków i niewłaściwego zarządzania sprzedażą czy innymi wskaźnikami wydajności.
