Wywiad telefoniczny to technika badań kwestionariuszowych, która jest szczególnie efektywna w sytuacjach, gdy badacz posiada dane kontaktowe respondentów i zależy mu na szybkim uzyskaniu odpowiedzi. Dzięki zastosowaniu tej metody, można bezpośrednio skontaktować się z respondentem, co znacznie przyspiesza proces zbierania informacji. Wywiad telefoniczny pozwala na zadawanie pytań i uzyskiwanie odpowiedzi w czasie rzeczywistym, co jest istotne, gdy pytania są krótkie i nie wymagają długotrwałych wyjaśnień. W praktyce, ta technika znajduje zastosowanie w badaniach rynkowych, zadowolenia klientów oraz w różnych ankietach społecznych. Ponadto, wywiady telefoniczne mogą być łatwo zautomatyzowane z użyciem odpowiednich narzędzi do zarządzania danymi, co pozwala na jeszcze szybsze pozyskiwanie odpowiedzi. W kontekście standardów branżowych, zaleca się stosowanie wywiadów telefonicznych w sytuacjach, gdy czas ma kluczowe znaczenie, a także gdy respondenci mają ograniczony czas na odpowiedzi. Wyniki uzyskane w ten sposób są często bardziej wiarygodne, gdyż rozmowa telefoniczna może zmniejszyć nieporozumienia związane z interpretacją pytań.
Wybór innych metod zbierania danych może wynikać z niepełnego zrozumienia ich efektywności i kontekstu zastosowania. Ankieta audytoryjna, mimo że umożliwia zbieranie danych w czasie rzeczywistym, wymaga obecności respondentów w jednym miejscu, co czyni ją niepraktyczną w sytuacjach, gdy celem jest szybka odpowiedź od rozproszonych osób. To podejście najczęściej stosowane jest w badaniach, które wymagają interakcji grupowej, a nie w przypadku szybkiego zbierania odpowiedzi od jednostek. Wywiad bezpośredni również nie odpowiada na potrzeby związane z czasem, ponieważ wymaga osobistego spotkania z respondentem, co w praktyce może znacznie wydłużyć proces zbierania danych. Dodatkowo, w przypadku wywiadów bezpośrednich, istnieje ryzyko wpływu atmosfery spotkania na odpowiedzi, co może zniekształcać wyniki. Z kolei ankieta pocztowa, chociaż umożliwia dotarcie do szerokiego grona odbiorców, wiąże się z długim czasem oczekiwania na odpowiedzi oraz ryzykiem, że odpowiedzi nie zostaną dostarczone w ogóle. W tej metodzie brak jest elementu bezpośredniej interakcji, co może prowadzić do mniejszych wskaźników odpowiedzi. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwej metody to ignorowanie specyfiki badania i przeszacowanie możliwości technik, które nie są dostosowane do wymagań związanych z czasem i formą komunikacji.