Niedobór naturalny to zjawisko, które może wystąpić na skutek zmian właściwości fizykochemicznych towaru, takich jak zmiany w temperaturze, wilgotności czy składzie chemicznym. Przykładowo, w przypadku produktów spożywczych, zmiana temperatury przechowywania może prowadzić do spadku jakości, co w konsekwencji może być traktowane jako niedobór naturalny. W przemyśle chemicznym, zmiana pH lub stężenia substancji może prowadzić do degradowania produktu, co również należy do tej kategorii. Ważne jest, aby firmy stosowały odpowiednie standardy przechowywania, takie jak ISO 9001, które pomagają w minimalizacji strat związanych z niedoborem naturalnym. Regularne szkolenia personelu oraz monitorowanie warunków przechowywania to kluczowe praktyki, które mogą ograniczyć ryzyko wystąpienia tego zjawiska. Właściwe podejście do zarządzania jakością to nie tylko unikanie strat, ale również zapewnienie bezpieczeństwa i jakości produktów.
Nieudokumentowanie wydania towaru oraz nieudokumentowanie przyjęcia towaru to problemy związane z procedurami logistycznymi, które mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie stanów magazynowych, ale nie są bezpośrednimi przyczynami niedoboru naturalnego. Takie braki dokumentacji wpływają na kontrolę zapasów i mogą skutkować nieprawidłowymi informacjami o dostępności towarów, co jednak różni się od fizycznych zmian w właściwościach produktu. Pomyłki podczas ważenia towaru mogą skutkować błędnym raportowaniem ilości, ale również nie są one przyczyną niedoboru naturalnego, tylko błędem ludzkim. Zmiany właściwości fizykochemicznych towarów, takie jak degradacja chemiczna, mogą wpływać na masę i jakość produktu, co jest rzeczywistą przyczyną niedoboru naturalnego. W kontekście zarządzania jakością, ważne jest, aby dostrzegać różnicę między zagadnieniami związanymi z dokumentacją a tymi, które dotyczą jakości i stanu towarów. Przyjęcie takiej perspektywy pozwala na skuteczniejsze wdrażanie systemów zarządzania, które odpowiadają na rzeczywiste problemy w łańcuchu dostaw.