Aby obliczyć kwotę, którą muszą wpłacić pracownicy odpowiedzialni materialnie po inwentaryzacji, należy uwzględnić dopuszczalny poziom niedoboru naturalnego. W tym przypadku górna granica niedoboru naturalnego została ustalona na 0,5% obrotu, co w przypadku obrotu wynoszącego 58 000,00 zł daje kwotę 290,00 zł (0,5% z 58 000,00 zł). Niedobór stwierdzony podczas inwentaryzacji wyniósł 386,00 zł. Z uwagi na to, że wartość niedoboru przekracza górną granicę, pracownicy będą musieli wpłacić różnicę pomiędzy stwierdzonym niedoborem a dopuszczalnym, co wynosi 386,00 zł - 290,00 zł = 96,00 zł. Jest to zgodne z zasadami odpowiedzialności materialnej oraz praktykami stosowanymi w obszarze zarządzania zasobami w sklepach detalicznych, gdzie istotne jest monitorowanie i kontrolowanie stanu magazynowego oraz analiza przyczyn ewentualnych strat.
Wielu uczestników może być zdezorientowanych, myśląc, że cała kwota niedoboru, czyli 386,00 zł, powinna być wpłacona przez pracowników. Taki tok myślenia oparty jest na błędnym założeniu, że wszelkie niedobory są bezwzględnie obciążane pracownikom, co nie jest zgodne z rzeczywistością. W rzeczywistości, każda organizacja ma wyznaczone limity dopuszczalnych strat, które mogą wynikać z różnych czynników, takich jak normalne zużycie, błędy w inwentaryzacji czy też nieprzewidziane okoliczności. W tym przypadku górna granica niedoboru wynosiła 290,00 zł, co oznacza, że tylko kwoty przekraczające tę granicę mogą być obciążane pracowników. Ponadto, niektórzy mogą pomylić się, myśląc, że kwota niedoboru może być rozliczana w inny sposób, co prowadzi do nieporozumień. Każde rozliczenie powinno opierać się na dokładnych obliczeniach oraz praktykach zgodnych z przepisami prawa pracy oraz zasadami odpowiedzialności materialnej. Przy ustalaniu odpowiedzialności materialnej istotne jest również, by pracownicy byli odpowiednio przeszkoleni w zakresie procedur inwentaryzacyjnych i zasad dotyczących rozliczeń z tytułu niedoborów, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia takich sytuacji w przyszłości.