Kwalifikacja: HAN.02 - Prowadzenie działań handlowych
Zawód: Technik handlowiec
Postrzeganie rozmówców jako rywali, stosowanie presji oraz unikanie ustępstw w trakcie dyskusji to przykład negocjacji
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Negocjacje twarde to taka metoda, gdzie strony patrzą na siebie jak na przeciwników. W takim przypadku, starają się wywrzeć presję na drugą stronę i raczej nie idą na żadne ustępstwa. Chodzi głównie o to, by zdobyć jak najwięcej dla siebie, nawet kosztem relacji z drugą stroną. Weźmy na przykład sytuację, gdy jedna ze stron stawia mocne warunki i nie myśli o żadnych kompromisach. W praktyce to może się zdarzyć w biznesie, gdy firma próbuje wymusić sobie lepszą cenę, a to odbija się na długotrwałej współpracy. Takie twarde podejście często ma miejsce, kiedy strony mają różne interesy i nie chcą szukać wspólnych rozwiązań. Kluczowe w twardych negocjacjach jest dobre przygotowanie i znajomość zarówno swoich, jak i przeciwnych ograniczeń, bo to pozwala na bardziej strategiczne podejście do rozmowy.
Podejście rzeczowe w negocjacjach to coś zupełnie innego. Tutaj chodzi o obiektywne fakty i argumenty, a uczestnicy starają się skupić na szukaniu rozwiązań, a nie na emocjach. Uczestnicy dążą do wypracowania wspólnego rozwiązania, które usatysfakcjonuje obie strony, co jest sprzeczne z twardym podejściem. Z kolei negocjacje miękkie opierają się na współpracy i zrozumieniu, a tam też unika się konfliktów, co daje dużą elastyczność i gotowość do ustępstw. To zupełnie inna bajka niż twarde negocjacje. Negocjacje prawne mogą skupiać się na aspektach prawnych, ale to też nie jest to samo, co twarde podejście, które polega na agresywnym dążeniu do maksymalnych korzyści. Na pewno nie można mylić twardych negocjacji z innymi stylami, które są bardziej współpracujące, bo to można wprowadzić w błąd przy wyborze strategii. Ważne jest, żeby zrozumieć, że różne style negocjacji mają swoje miejsce w różnych sytuacjach, a nie zawsze twarde podejście jest najlepsze, bo może zniszczyć długoterminowe relacje.