Odpowiedź, która wskazuje na skreślenie błędnie zapisanej kwoty, wpisanie właściwej kwoty, daty oraz złożenie podpisu, jest zgodna z obowiązującymi standardami księgowymi. Korygowanie dokumentów w sposób ręczny, szczególnie w przypadku dokumentów, które nie zostały jeszcze zamknięte miesiącem, wymaga zachowania szczególnej staranności. Ewidencja takich zmian jest ważna nie tylko z punktu widzenia poprawności danych, ale również dla zapewnienia przejrzystości i zgodności z przepisami prawnymi. W praktyce, taka metoda pozwala na zachowanie historii zmian w dokumentach, co jest istotne przy późniejszych audytach. Na przykład, jeśli w dokumencie widnieje kwota 1000 zł, a została błędnie wpisana jako 100 zł, skreślenie 100 zł i wpisanie poprawnej kwoty 1000 zł, wraz z datą i podpisem osoby dokonującej korekty, stanowi jedno z najprostszych, ale i najskuteczniejszych rozwiązań. Takie podejście jest zgodne z zasadą transparentności i pozwala na łatwe śledzenie zmian w dokumentacji finansowej.
Wybór stornowania czerwonego nie jest właściwy w kontekście korygowania błędów w dokumentach, które nie zostały jeszcze zamknięte miesiącem. Storno czerwone stosuje się zazwyczaj do korygowania błędów w księgach rachunkowych, które są już zamknięte i wymagają formalnej korekty. W takich przypadkach uzasadnieniem stosowania stornowania czerwonego jest fakt, że pierwotny zapis musi zostać całkowicie anulowany, a na jego miejsce wprowadzony nowy zapis. Użycie stornowania czarnego, które w praktyce oznacza zmianę wartości na identycznym dokumencie, jest również niewłaściwe w tej sytuacji. Podejście to nie zapewnia klarownego śladu po dokonanej korekcie, co jest niezbędne w przypadku audytów finansowych. Wystawienie dowodu korygującego to kolejna nieadekwatna opcja, ponieważ dowody korygujące są zazwyczaj stosowane w przypadku faktur. W omawianym przypadku, gdzie mamy do czynienia z poleceniem księgowania, nie jest to odpowiednia metoda. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów dokumentów oraz ich przeznaczenia w procesie księgowania. Zrozumienie zasadności i kontekstu stosowania różnych metod korekty dokumentacji finansowej jest kluczowe dla zachowania zgodności z przepisami oraz dobrymi praktykami w księgowości.